Whitney Houston: I Wanna Dance with Somebody

Το κορίτσι της χορωδίας του New Jersey ανελίσσεται σε μια από τις πιο πολυβραβευμένες και εμπορικά επιτυχημένες τραγουδίστριες όλων των εποχών σε μια συναρπαστική, σπαραχτική και συναισθηματική διαδρομή που διασχίζει τη ζωή και την καριέρα της. Σε σκηνοθεσία της Kasi Lemmons (Harriet), σενάριο του υποψήφιου για Oscar Anthony McCarten (Bohemian Rhapsody), παραγωγή του μυθικού μουσικού παραγωγού Clive Davis και πρωταγωνίστρια τη βραβευμένη με βραβείο BAFTA Naomi Ackie (The End of the F***ing World), η ταινία αφηγείται τον πολύπλευρο και πολύπλοκο χαρακτήρα της γυναίκας πίσω από τη Φωνή.

«Η Whitney Houston είναι ίσως η σπουδαιότερη σύγχρονη γυναίκα τραγουδίστρια όλων των εποχών» λέει ο Clive Davis, που το γνωρίζει από πρώτο χέρι. Το 90χρονο μεγαλοστέλεχος δισκογραφικής που έχει παίξει καταλυτικό ρόλο στις καριέρες μεγάλων ονομάτων όπως οι Janis Joplin, Bruce Springsteen, Sly and the Family Stone, Billy Joel, Chicago, Pink Floyd και πολλών άλλων, βάζει τη Hous- ton στην κορυφή της κατάταξης και πιστεύει ότι αυτός είναι ο λόγος που η μουσική της μας συνοδεύει ακόμα. «Η ικανότητά της να τραγουδάει γρήγορα, σε συνδυασμό με τον απίστευτο έλεγχο της φωνής της στις μπαλάντες, την έκαναν την απόλυτη pop τραγουδίστρια και την κορυφαία R&B τραγουδίστρια. Γι’ αυτό ξεχώριζε τόσα χρόνια και θα την θυμόμαστε πάντα».

Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να θυμηθεί τη Houston και την απίθανη Φωνή με την κινηματογραφική βιογραφία που μας ξεναγεί στο άγνωστο παρασκήνιο της ζωής και του έργου της. Είναι μια γιορτή για τους θριάμβους της και μια διαυγής ματιά στις τραγωδίες που μας στέρησαν την παρουσία της τόσο νωρίς. «Πρέπει να γιορτάσουμε τη Whitney» λέει η Naomi Ackie, που υποδύεται τον θρύλο στην ταινία. «Αν κοιτάξουμε πίσω θα εξακριβώσουμε ότι δεν υπάρχει καμία σαν εκείνη. Έχει περάσει πάνω από μία δεκαετία και ακόμα δεν έχει υπάρξει άλλη σαν εκείνη».

«Θελήσαμε να κάνουμε την ταινία σαν έναν πλούσιο, όμορφο, συγκινητικό και πολύ ανθρώπινο φόρο τιμής σε ένα μεγάλο ταλέντο, ένα από τα μεγαλύτερα που θα δούμε ποτέ» λέει η σκηνοθέτιδα Kasi Lemmons, που συνεργάζεται με τη δημιουργική ομάδα της επιτυχημένης ταινίας Bohemian Rhapsody, συμπεριλαμβανομένου του σεναριογράφου/παραγωγού Anthony McCarten. «Έχει μια περίπλοκη ιστορία, όπως πολλοί άνθρωποι. Μπορούμε να ταυτιστούμε μαζί της, με τις αγωνίες της, με την πίεση που δεχόταν, και να την καταλάβουμε».

Για τους θαυμαστές της Houston, η ιστορία της Whitney δεν έχει ειπωθεί πραγματικά. Όλοι έχουμε έρθει σε επαφή με την πληθώρα των ντοκουμέντων που υποτίθεται ότι αφηγούνται τα πάντα, όπως μια τηλεταινία του 2015 και ένα ντοκιμαντέρ του 2018, αλλά αυτά τα έργα απογοήτευσαν βαθύτατα τους θαυμαστές και τους κοντινούς της ανθρώπους. Κανένα από τα δύο δεν εξετάζει ούτε τιμά το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωή της, δηλαδή τη μουσική. Αντ’ αυτού, και τα δύο επικεντρώνονται σε πρωτοσέλιδα του κίτρινου τύπου που έκρυβαν την πραγματική Whitney. Για αυτή την ταινία ο Davis λέει, «Ο σκοπός της ταινίας είναι να δείξει τη Whitney ολοκληρωμένα. Η αποστολή μου ήταν να δείξω τη ζωή μιας μεγάλης καλλιτέχνιδας και τι ήταν αυτό που την έκανε ξεχωριστή. Δεν κουκουλώσαμε το θέμα της φονικής επίδρασης των ναρκωτικών και το πώς συνέβαλαν στο πρώιμο, τραγικό τέλος μιας μοναδικής προσωπικότητας. Αλλά δείξαμε και το σπουδαίο ταλέντο της, τον λόγο που υπήρξε τόσο αγαπητή και πώς επηρέασε όλο τον πλανήτη».

Κατά αυτόν τον τρόπο, η ταινία είναι μια ευκαιρία όχι μόνο για να ζήσουμε ξανά τη μουσική της και τον βίο της, αλλά να δούμε και τη δική της πλευρά, ειπωμένη από τους ανθρώπους που την ξέρουν καλά.

Η ταινία ξεκίνησε όταν ο Davis συνάντησε τον σεναριογράφο/παραγωγό Anthony McCarten. «Τρώγαμε σε ένα εστιατόριο στη Νέα Υόρκη και ο Clive πρότεινε η επόμενη ταινία μου να είναι η Whitney, ενώ υποσχέθηκε να με διευκολύνει με την πρόσβαση στη μουσική της, χωρίς την οποία δεν αξίζει τον κόπο να κάνει κάποιος ταινία για μια μουσικό» λέει ο McCarten. «Στην αρχή, δεν ήμουν σίγουρος ότι υπήρχε μια φρέσκια, ανείπωτη ιστορία για τη Whitney, αλλά την επόμενη μέρα, ο Clive μού έδειξε ένα βίντεο με τη Whitney να ερμηνεύει το Im- possibly Medley και τότε κατάλαβα τη δυναμική της ταινίας».

Ο McCarten έμεινε άφωνος με τον έλεγχο της φωνής που είχε η Houston στην ερμηνεία της στα Αμερικανικά Μουσικά Βραβεία του 1994. Αλλά τον απασχολούσε το πώς θα παρουσιάσει την ιστορία της Houston σαν βιογραφία. Δεν είναι τραγική η ιστορία της Whitney Houston; Αλλά μετά από μια δεύτερη συνάντηση με τον Davis, ο McCarten άλλαξε γνώμη. «Αν κρίνουμε τους καλλιτέχνες μόνο από το πόσο έζησαν, η ζωή του Shakespeare είναι μια τραγωδία» λέει ο McCarten. «Η ζωή της Whitney είναι ένας θρίαμβος. Μας χάρισε εκπληκτικές στιγμές και εκπληκτικές ερμηνείες. Αυτή η ιστορία δεν έχει ειπωθεί».

«Τα ντοκιμαντέρ και τα βιβλία δεν μπορούν να σου μεταδώσουν τη μουσική» λέει ο McCarten. «Αν προσπαθήσεις να πεις την ιστορία της Whitney χωρίς τη μουσική, είναι σαν να λες ανέκδοτο χωρίς την τελευταία ατάκα. Και παρά το τέλος, η ιστορία της Whitney είναι συναρπαστική».

Η πρωταρχική πηγή για πληροφορίες γύρω από τη ζωή της Whitney ήταν ο ίδιος ο Clive Davis. Οι δυο τους είχαν μια μαγική συνεργασία. «Είχαμε επτά Νο1 επιτυχίες στη σειρά με τα δύο πρώτα album. Αυτό έσπασε όλα τα ρεκόρ» λέει ο Davis.