Ίκαρος και Δαίδαλος

Στην ελληνική μυθολογία υπάρχει σεξ, υπάρχει βία, ηθική, ηθικολογία και ομοερωτισμός. Όλα αυτά τα στοιχεία θα τα βρεις και στην ταινία κινουμένων σχεδίων του Κάρλο Βόγκελε, ο οποίος αφηγείται την γνώριμη μινωική ιστορία που ξεκινά με την απιστία της βασίλισσας Πασιφάης με έναν ταύρο (όχι στο ζώδιο), από την οποία πρόεκυψε ο φοβερός Μινώταυρος, και καταλήγει στην απόδραση του Δαιδάλου και του Ικάρου από τη φυλακή με κέρινα φτερά. Θα τα δεις, όμως, με έναν τρόπο που να είναι φανερός στον ενήλικο θεατή μεν, χωρίς όμως να καθιστά ακατάλληλο το θέαμα για τον ανήλικο θεατή της, στον οποίο απευθύνεται. Καλά κάνει, αν με ρωτάς, αλλά για εκείνον τον θεατή που δεν γνωρίζει τον μύθο, θα υπάρξουν απορίες

Ήρωας μας είναι ο νεαρός Ίκαρος, αθώος ακόμα, που θα βρει στο πρόσωπο του Μινώταυρου, τουλάχιστον έναν φίλο – αν υπάρχει και κάτι άλλο μεταξύ τους, δεν είναι ακόμα σε ηλικία για να το καταλάβουν. Ο Ίκαρος είναι αθώος, έχει τον πατέρα του σε μεγάλη εκτίμηση και θεωρεί δεδομένη την καλοσύνη των ενηλίκων. Η συμπεριφορά των υπολοίπων στον νέο του φίλο, ανάμεσα τους κι εκείνη του πατέρα του, θα κλονίσει την πίστη του και θα πλήξει το φως της αγνότητας που προκύπτει μέσα από τη φιλία τους. Ο Ίκαρος θα κάνει στη συνέχεια ό,τι μπορεί για να βοηθήσει τον φίλο του, αλλά και για να φέρει πίσω αυτό το φως, που έκρυψε ο πέπλος του τρόπου των μεγάλων

Με δεδομένο ότι οι σχετικοί μύθοι είναι μικροί σε μέγεθος και συνήθως λειτουργούν σαν παραβολές, ο Βόνγκελε ίσως να μην μπόρεσε να επεκτείνει το δράμα επαρκώς, ώστε να στηρίξει ένα φιλμικό οικοδόμημα μεγάλου μήκους. Η δύναμη της ταινίας του βρίσκεται στο animation της, που ακόμα και στο τρισδιάστατο μέρος του έχει μια δισδιάστατη υφή και παραπέμπει σε κόμιξ. Μάλιστα, στην είσοδο του Θησέα στον λαβύρινθο, το σκίτσο αλλάζει σε κάτι πιο εξπρεσιονιστικό – μια σεκάνς που σίγουρα ξεχωρίζει ανάμεσα στις υπόλοιπες. Το animation σε συνδυασμό με ένα σάουντρακ που απαρτίζεται από μελωδίες του Βιβάλντι γεννούν ένα καλαίσθητο αποτέλεσμα που καθιστά το φιλμ δραματικά καλύτερο από την πλειονότητα ανεξάρτητων παραγωγών κινουμένων σχεδίων από τις τέσσερις γωνιές του πλανήτη, οι οποίες (δυστυχώς) καταφθάνουν στις αίθουσές μας κάθε εβδομάδα.