Σε Ένα Έρημο Τόπο
In a lonely Place
Σε (άκρως ευπρόσδεκτη και απαραίτητη) επανέκδοση ένα ανυπέρβλητο φιλμ νουάρ της χρυσής εποχής του αμερικανικού σινεμά, μια από τις καλύτερες ταινίες του σκηνοθετικού τιτάνα που ονομαζόταν Νίκολας Ρέι και ίσως η ερμηνεία που θα αποδεικνύει για πάντα πόσο σπουδαίος ηθοποιός ήταν ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ.
Ο Ντίξον Στιλ είναι ένας χαρισματικός αλλά σχετικά κακόφημος σεναριογράφος, το ταλέντο του οποίου σκοντάφτει συνεχώς πάνω στο βίαιο ταμπεραμέντο του, τις αλκοολικές του συνήθειες και την αντικοινωνική συμπεριφορά του. Οι λόγοι αυτοί συντελούν σε μεγάλο βαθμό στο να θεωρηθεί βασικός ύποπτος για τη δολοφονία μιας νεαρής γυναίκας και να εμπλακεί ερωτικά με μια γειτόνισσά του (Γκλόρια Γκράχαμ), η οποία του παρέχει ψεύτικο άλλοθι προκειμένου να τον βοηθήσει να διασφαλίσει την αθωότητά του. Όσο πιο πολύ γοητεύεται, εντούτοις, εκείνη από αυτόν, άλλο τόσο οι αμφιβολίες της ως προς την πραγματική του ταυτότητα αρχίζουν και ρίχνουν βαριά την σκιά τους επάνω στην εύθραυστη σχέση τους.
Στο βιβλίο της Ντόροθι Μπ. Χιούζ, από το οποίο ο Νίκολας Ρέι εμπνεύστηκε αυτό το αλησμόνητο φιλμ, ο Στιλ αποδεικνύεται ξεκάθαρα ένοχος και υπεύθυνος για αρκετές εγκληματικές πράξεις. Στην κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου ο αινιγματικός σεναριογράφος, που αναγκάζεται να ζει διαρκώς υπό αστυνομική προστασία και να αναπνέει τον αέρα ενός παρανοϊκού Χόλιγουντ όπου οι φήμες και οι κακεντρέχειες ταξιδεύουν γρηγορότερα από σφαίρες, διατηρεί μέχρι τέλους ένα διφορούμενο που προτιμά να παίζει με τις προσδοκίες του θεατή, κάτι το οποίο ισχύει άλλωστε για ολόκληρο το φιλμ.
Ο Μπόγκαρτ είναι ένας ερημίτης που καταλήγει να προδοθεί από την σκοτεινή φύση του
Κάτω από το βλέμμα του Νίκολας Ρέι όμως, ο οποίος ταυτίζεται σε μεγάλο βαθμό με τον απροσάρμοστο ήρωά του, ο Ντίξον Στιλ γίνεται κάτι περισσότερο: Ένας θλιμμένος άντρας σε διαρκή αναμέτρηση με τους προσωπικούς του δαίμονες και με τις αμέτρητες αντιφάσεις του, ένας ερημίτης που προσπαθεί να εξασφαλίσει με τους δικούς του όρους μια θέση στον κόσμο αλλά καταλήγει να προδοθεί από την σκοτεινή φύση του και από την διόλου απολογητική στάση που τηρεί απέναντι σε έναν περίγυρο ο οποίος του ζητά να υπηρετεί μια συγκεκριμένη κοινωνική συμπεριφορά.
Γύρω από τον αυτοκαταστροφικό αυτό χαρακτήρα, που είναι εξαρχής καταδικασμένος να βιώσει την απώλεια μιας σχέσης την οποία δηλητηριάζει η αβεβαιότητα και η καχυποψία, να περιθωριοποιηθεί επειδή του είναι αδύνατο να υποτάξει τις παρορμήσεις του και να απομείνει μόνος, αφού δυσκολεύεται να διαχειριστεί την αγάπη των άλλων, ο Ρέι πλέκει ένα σύνθετο παλίμψηστο ταινίας.
Το «In a Lonely Plόce» αγκαλιάζει με ξεχωριστή συμπόνοια μια μελαγχολική ερωτική ιστορία, επιχειρεί ένα πικρόχολο σχόλιο στον αλλοτριωτικό κόσμο του θεάματος, τρυπώνει γνήσια υπαρξιακή αγωνία στην πλοκή ενός φιλμ νουάρ και, κυρίως, ξετυλίγει έναν ολόκληρο στοχασμό πάνω στην σύγκρουση του εξωτερικού περιβάλλοντος με τον εσωτερικό, αθέατο κόσμο των ανθρώπινων επιθυμιών και ενστίκτων.