Απίστευτο κι όμως Αληθινό

Ο Αλέν και η Μαρί μετακομίζουν σε ένα ήσυχο προάστιο. Στα έγκατα του νέου τους σπιτιού, βαθιά στο κελάρι, ένα μυστηριώδες τούνελ θα ανατρέψει τη ζωή τους. Μια μοναδική, σπαρταριστή κωμωδία που αποκαλύπτει τις αναρίθμητες εκπλήξεις που κρύβονται στους πιο αδιάφορους χώρους, μέσα από ένα εξωφρενικό ταξίδι στο χρόνο!

Η ταινία, που επιβεβαιώνει την άνθηση αλλά και διεθνή απήχηση της γαλλικής κωμωδίας τα τελευταία χρόνια, αλλά αποφεύγει τα κλισέ του είδους, προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Βερολίνο, όπου συζητήθηκε για το έξυπνο σενάριο με τις αναπάντεχες ανατροπές και τους απολαυστικούς διαλόγους, αλλά και για τις ερμηνείες των γάλλων πρωταγωνιστών της, όπως του αγαπημένου Αλέν Σαμπά και της ανερχόμενης Αναϊς Ντεμουστιέ, η οποία, μιλώντας για το ιδιότυπο κινηματογραφικό σύμπαν του Κουεντίν Ντουπιέ, λέει: «Κάθε φορά που δουλεύω με τον Κουεντίν και προσπαθώ να περιγράψω σε φίλους περί τίνος πρόκειται με κοιτούν με ένα βλέμμα έκπληξης ανάμεικτης με γέλιο. Αυτό συμβαίνει μόνο με τον Κουεντίν και είναι η απόδειξη της μοναδικότητάς του και της ικανότητάς του να επινοεί αστείες ιστορίες που όμως δεν είναι ποτέ ρηχές. Εδώ ας πούμε μιλά για το πέρασμα του χρόνου, την παρακμή στη σχέση ενός ζευγαριού που είναι μαζί για πολύ καιρό, αλλά και για την θέση των αντρών και των γυναικών στην κοινωνία, με έναν γλυκό και ταυτόχρονα μελαγχολικό τρόπο».

Η Λέα Ντρουκέρ δηλώνει εντυπωσιασμένη από την φαντασία του σκηνοθέτη: «Το πλαίσιο που στήνει φαντάζει τρελό, σχεδόν παράλογο, αλλά τα θέματα που θίγει η ταινία μας αφορούν όλους: όπως ας πούμε η αποδοχή (ή όχι) του ότι γερνάμε, ειδικά όταν είμαστε σε μια ηλικία που δεν μας λες ούτε νέους, ούτε γέρους».

«Όταν πρωτοδιάβασα το σενάριο κόντεψα να πεθάνω από τα γέλια», εξομολογείται ο Αλέν Σαμπά. «Όμως η ταινία κατορθώνει να είναι ταυτόχρονα και ξεκαρδιστική, και συγκινητική, σε κάνει να αμφισβητείς κάποια πράγματα αλλά ταυτόχρονα περνάς πολύ καλά».

Με σημαντική καριέρα και ως μουσικός, αλλά και ως διευθυντής φωτογραφίας, ο Κουεντίν Ντουπιέ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1974. Στα 18 του ανακάλυψε τον κινηματογράφο και αγόρασε το πρώτο του συνθεσάιζερ. Ως Mr Oizo, κυκλοφόρησε το κλασικό κομμάτι «Flat Beat» και άλμπουμ όπως τα Analog Worms Attack, Mustache (Half a Scissor) και Lambs Anger. Το 2007, σκηνοθέτησε, γύρισε, μόνταρε και έγραψε τη μουσική για το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του, με τίτλο Steak. Ακολούθησαν οι ταινίες Rubber, Wrong, Wrong Cops, Reality , Keep an Eye Out, Deerskin και Mandibles που προβλήθηκαν στα μεγαλύτερα διεθνή φεστιβάλ.