Το Μυστικό της Αδερφής μου

Η δεύτερη ταινία της Αιγύπτιας Αϊτέν Αμίν δεν είναι απλά μια ταινία για την πατρίδα της, είναι ένα τοσοδούλι πέρασμα από μια χώρα κι έναν λαό που πάλεψε όσο κανένας άλλος για το δικαίωμά του να υπάρχει μέσα από τα social media. Η Σουάντ (το όνομα της οποίας αποτελεί τον αυθεντικό τίτλο του φιλμ) είναι παιδί της «επανάστασης του Facebook». Η εναρκτήρια σκηνή μας προειδοποιεί πως μπορεί να προσαρμόζει κατά βούληση εαυτόν σε κοινωνικές περιστάσεις, που ενδεχομένως να χωρίζει ένα χάσμα γενεών. Ή μια διαφορετική νοοτροπία που προκύπτει από τις αντιφάσεις μια θεοκρατικής κοινωνίας, η άρχουσα και η νέα γενιά της οποίας έμαθαν να εκφράζονται ελεύθερα μόνο μέσα από posts και τιτιβίσματα.

Η Σουάντ όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι της ηλικίας της έχει ένα ιδιωτικό, (τουλάχιστον) ένα δημόσιο, αλλά κι ένα εικονικό προσωπείο που υπάρχει μόνο σε διαδικτυακά προφίλ. Μπορεί να το δεις να αναδύεται στα εγκόσμια για μια εφήμερη πόζα, αλλά γρήγορα θα χαθεί κάτω από χαμηλωμένες ματιές που λαχταρούν να συναντήσουν και πάλι την οθόνη. Ίσως γιατί εκεί εκτός από τον εικονικό εαυτό κρύβεται και κάποιος αγαπημένος (εικονικός ή πραγματικός, για την πρωταγωνίστρια θα φανεί μέσα από ηχογραφημένα μηνύματα στο messenger).

Το χάσμα θα νικήσει τη Σουάντ κι έπειτα μένει μόνο το πορτραίτο μιας προαιώνιας πολιτείας που ζει τη δική της προσποιητή πραγματικότητα. Την αφήγηση πλέον οδηγεί μια εντελώς διαφορετική κοπέλα, η αδερφής της. Όσο η τελευταία προσπαθεί να διαχειριστεί μια κάποια τραγωδία, ο θεατής διαπιστώνει τον κεκαλυμμένο φονταμενταλισμό που ενισχύθηκε ως αντίδραση στα γεγονότα του 2011. Η ταινία έχει δυστυχώς κι αυτή δύο πρόσωπα. Η δεύτερη και η τρίτη πράξη της καταλήγουν να ανακυκλώνουν ιδέες και μικροδομές του πρώτου δεκαλέπτου, αποτυγχάνοντας να συντηρήσουν το ενδιαφέρον. Μια εξαιρετική σκηνοθετική προσέγγιση εξαντλείται σχετικά νωρίς, επειδή η Αμίν ζορίζεται να πλαισιώσει αφηγηματικά το σχόλιο της. Επί της ουσίας δεν χρειάζεται. «Τα Μυστικά της Αδερφής Μου» αποκαλύπτονται πολύ πιο ενδιαφέροντα όταν καταγράφουν μια κατάσταση, παρά όταν λένε μια ιστορία. Και δυστυχώς λένε πολλές.