Η Αιώνια Κάθαρση

The Forever Purge

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2021
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΗΠΑ, Μεξικό, Γαλλία
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Εβεράντο Γκουτ
    ΣΕΝΑΡΙΟ: Τζέιμς ΝτεΜονακο
    ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Τζος Λούκας, Γουίλ Πάτον, Άνα Ντε Λα Ρεγκέρα, Τένοτς Ουέρτα
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Λούις Ντέιβιντ Σάνσαν
    ΜΟΥΣΙΚΗ: The Newton Brothers
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 103'
    ΔΙΑΝΟΜΗ: Tulip Entertainment
    Η Αιώνια Κάθαρση

Το νέο κεφάλαιο της «Κάθαρσης» ξεφεύγει από τον αστικό ιστό και εκτείνεται χαοτικά σε μία Αμερική που παραπέμπει ανοιχτά σε εκείνη του Τραμπ, με τη σειρά να παραμένει δέσμια των στενών ορίων μιας περιπέτειας επιβίωσης.

Από τον Νεκτάριο Σάκκα

Στο πέμπτο και τελευταίο κεφάλαιο της «Κάθαρσης», οι κανόνες ανατρέπονται και πλέον, το γκροτέσκο πείραμα κοινωνικού αυτοματισμού και νοσηρής αποφόρτισης βίας ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη αυτή παίζει μία λίγκα παράνομων επιδρομέων, η οποία συνωμοτεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της αμερικανικής επικράτειας, προκειμένου η καθιερωμένη ετήσια εκκαθάριση να μην περιοριστεί αυτή τη φορά στα θεσμοθετημένα όρια του 12ώρου αλλά να συνεχιστεί επ’ αόριστον.

«Η Αιώνια Κάθαρση», όπως είναι ο τίτλος της ταινίας του Εβεράρντο Γκουτ των τηλεοπτικών «Snowpiercer» και «The Terror», αναφέρεται ανοιχτά στην Αμερική του Τραμπ (βλέπε τείχος στα σύνορα Μεξικού - ΗΠΑ), επιβεβαιώνοντας για άλλη μία φορά ωστόσο ότι όλη η σειρά αποτελεί μία συνεχιζόμενη χαμένη ευκαιρία για μία μεστή και διασκεδαστική αλληγορία. Για την ακρίβεια, όσο προχωρούν οι συνέχειες της «Κάθαρσης», τόσο μεγαλώνει η αίσθηση ότι οι εμπνευστές της επιμένουν να βλέπουν το δέντρο, δηλαδή τη στερεοτυπική λούπα μιας αναπαραγωγής βίαιων ταινιών δράσης, χάνοντας το δάσος. Όπου δάσος, μια υποτυπώδης έστω απόπειρα εμβάθυνσης στην καταρχήν ενδιαφέρουσα αλληγορία μιας βαθιά διχασμένης Αμερικής η οποία αλληλοσπαράζεται συντεταγμένα μέσα σε μία φαύλη αρένα άκρατου ατομικισμού, αγεφύρωτου ταξικού χάσματος και ρατσιστικών προκαταλήψεων.

Η «Αιώνια Κάθαρση» επιβεβαιώνει ξανά ότι όλη η σειρά αποτελεί μία συνεχιζόμενη χαμένη ευκαιρία για μία μεστή και διασκεδαστική αλληγορία

Η fiction κανονικοποίηση της καταφυγής στη βία που βλέπουμε εδώ και η οποία παραπέμπει σε φαινόμενα όπως η ανθεκτική κουλτούρα της οπλοκατοχής και η έντονη κοινωνική πόλωση, γίνεται αφορμή για μία εύπεπτη ταινία επιβίωσης κατα την οποία οι μη προνομιούχοι (εν προκειμένω μια ομάδα Μεξικανών στον αμερικανικό Νότο) είναι οι κατεξοχήν ευάλωτοι μπροστά στο θεσμό της εκκαθάρισης. Η συμμαχία των τελευταίων με τους καλούς Αμερικανούς απέναντι στην συντεταγμένη κτηνωδία της λίγκας που θέλει να σπάσει τον οριοθετημένο κύκλο βίας μέχρις ότου οι εχθροί της χώρας να εξαλειφθούν, στήνει μία σειρά από σεκάνς μακελειού που όσο θόρυβο κι αν κάνουν, δεν αναμένεται να θαμπώσουν ένα κοινό που έχει συνηθίσει σε ανάλογα θεάματα.

Άλλωστε, καμία περιπέτεια δεν άντεξε στο χρόνο δίχως καναδυό έστω χαρακτήρες που να διεκδικούν σθεναρά την εμπλοκή του κοινού με τις τύχες τους ή μία πλοκή που να μπορεί να σταθεί υποτυπωδώς. Κάτι που δεδομένα δε συμβαίνει εδώ όταν π.χ. οι θηρευτές της λίγκας εξακολουθούν να καταδιώκουν τα θηράματά τους, την ώρα που η βασική απειλή  ανάσχεσης της παρατεταμένης εκκαθάρισης που ορέγονται έρχεται από τη μεριά της Εθνοφρουράς, η οποία προσπαθεί να τους εξουδετερώσει και να αποκαταστήσει την τάξη. Όσο για το εύρημα της διαφυγής από την Αμερική της απόλυτης ανομίας στο ασφαλές Μεξικό, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία υποβαθμισμένη επανάληψη του μοτίβου του είδαμε στο «Μετά την Επόμενη Μέρα».

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Η Αιώνια Κάθαρση
  • Η Αιώνια Κάθαρση