Το Μυστικό της Ανταλάιν

Εξαιτίας ενός παραλίγο μοιραίου δυστυχήματος, η γεννημένη στις αρχές του 20ου αιώνα Άνταλαϊν Μπόουμαν (Μπλέικ Λάιβλι) κερδίζει σχεδόν μαγικά, το πλέον αναπάντεχο δώρο: εκείνο της αιωνιότητας. Έκτοτε, η 29χρονη Άνταλαϊν δεν έχει γεράσει ούτε μια μέρα. Και μέχρι σήμερα ζει απομονωμένη, φροντίζοντας να αλλάζει τακτικά ταυτότητα και τόπο διαμονής, προκειμένου να διαφυλάξει ένα μυστικό που γνωρίζει μόνο η κόρη της (Κέιτ Ρίτσαρντσον / Έλεν Μπέρστιν). Ωστόσο, τα δεδομένα αλλάζουν όταν επιχειρήσει να (ξανα)μπει στη ζωή της ο έρωτας, υπό τη μορφή του Έλις Τζόουνς (Μαϊκίλ Χιούσμαν - γνωστός από το ρόλο του... αγαπητικού της Καλίσι στο «Game of Thrones»), ενός επίμονου, εκλεπτυσμένου γόη.

Κάτι σαν το ταπεινό, μακρινό ξαδερφάκι της «Απίστευτης Ιστορίας του Μπέντζαμιν Μπάτον», μεταμορφωμένο στα μέτρα ενός μεταμοντέρνου ρομαντικού δράματος, «Το Μυστικό της Άνταλαϊν» έχει αρκετούς λόγους για να εκπλήξει τον ανυποψίαστο θεατή. Λόγους που τους κρατά μυστικούς, προτού μπει κανείς στη διαδικασία να γνωρίσει την ιστορία της ηρωίδας που δίνει το όνομά της στον τίτλο.

Ξεκινώντας πρωτίστως από τον Λι Τόλαντ Κρίγκερ. Τον σκηνοθέτη που γνωρίσαμε το 2012 στις Νύχτες Πρεμιέρας μέσα από τους «Διαζευγμένους Φίλους», ο οποίος προσεγγίζει το ζήτημα της αιωνιότητας ως μια οριακή κατάσταση που ρέπει περισσότερο προς την κατάρα παρά την ευχή. Κάτι που ανεβάζει το βαθμό δυσκολίας, όταν επιχειρείται στο επίπεδο μιας ρομαντικής ιστορίας, αντί για το δοκιμασμένο πεδίο της μυθολογίας των βαμπίρ. Έτσι, το τυπικό love-story που ξετυλίγεται εδώ, αποκτά παλμό και αληθοφάνεια, στοιχεία στα οποία συνδράμουν η απαστράπτουσα σε κάθε εποχή και περίσταση Μπλέικ Λάιβλι (από το Μεσοπόλεμο και τα ‘60s ως τις μέρες μας), καθώς επίσης ο Χάρισον Φορντ (στον κομβικό ρόλο του Γουίλιαμ Τζόουνς, πατέρα του Έλις) και η Έλεν Μπέρστιν (υποδύεται την ηλικιωμένη πια κόρη της Άνταλαϊν).

Επιπλέον, επιτυχημένη κρίνεται η μετάβαση στις διάφορες περιόδους του προηγούμενου αιώνα, για τις ανάγκες της οποίας η παραγωγή ανταποκρίνεται τόσο σε επίπεδο κοστουμιών και σκηνικών όσο και στο γενικότερο πλαίσιο αυτού που λέμε καλλιτεχνική διεύθυνση. Όσο για την α λα «500 Μέρες με τη Σάμερ» ψαρωτικά λεπτομερή αφήγηση που συνοδεύει την ταινία, παρότι κάπου-κάπου αχρείαστα επεξηγηματική, λειτουργεί συνολικά υπέρ του ρυθμού, υπογραμμίζοντας παράλληλα με τον τρόπο της τη μεταφυσική διάσταση της ιστορίας της Άνταλαϊν.

Για το τέλος, αφήνουμε ένα κρυφό χαρτί: την ξεχωριστή περίπτωση του Άντονι Ινγκρούμπερ. Του ολλανδο-αυστριακής καταγωγής ηθοποιού - και γνωστού στο youtube μίμου διαφόρων χολιγουντιανών αστέρων - που υποδύεται εδώ το νεαρό Γουίλιαμ Τζόουνς. Η ομοιότητα του Ινγκρούμπερ με τον Χάρισον Φορντ στα νιάτα του είναι απλώς παροιμιώδης, προσφέροντας φυσικά έξτρα πόντους στο εξαιρετικό κάστινγκ της ταινίας.