Ένας Γιος

Un Fils

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2019
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Τυνησία, Γαλλία, Λίβανος, Κατάρ
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μεχντί Μπαρσαουί
    ΣΕΝΑΡΙΟ: Μεχντί Μπαρσαουί
    ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Σαμί Μπουαζιλά, Ναζλά Μπεν Αμπνταλά, Γιουσέφ Χεμιρί
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Αντουάν Εμπερλέ
    ΜΟΥΣΙΚΗ: Αμίν Μπουχαφά
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 95'
    ΔΙΑΝΟΜΗ: Cinobo
    Ένας Γιος

Στην περίοδο της έκρηξης της επανάστασης στην Τυνησία του 2011, ένα ανυποψίαστο ζευγάρι βλέπει το παιδί του να πέφτει θύμα αδέσποτων πυροβολισμών κι εν συνεχεία αγωνίζεται να βρει τον τρόπο να σώσει την ζωή του σε μια χώρα αποδιοργανωμένη και διεφθαρμένη όπου η ζωή έχει χάσει την αξία της.

Από τον Ηλία Δημόπουλο

Είναι εξαιρετικά περίπλοκο το σεναριακό και θεματικό περιβάλλον στο οποίο κινείται το ντεμπούτο στο μεγάλο μήκος του 37χρονου Μεχντί Μπαρσαουί. Ως εκ τούτου προκύπτει και η φιλοδοξία των προθέσεών του, κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητων και -σεμνά- κινούμενων στο περιβάλλον του σινεμά του Ασγκάρ Φαραντί.

Ένα ζευγάρι Τυνήσιων ανώτερης μόρφωσης και επαγγέλματος, μια φαινομενικά ισόρροπη σχέση σε πλήρη αντίθεση με την μουσουλμανικά στερεοτυπική αντίληψη των ρόλων - και κυρίως αυτού της γυναίκας και του άνδρα απέναντί της. Μια πρόσχαρη πυρηνική οικογένεια, στα νύχια της τραγωδίας. Μια αλληγορία αν θες, με την οικογένεια ιδωμένη σαν πρόσωπα της ίδιας της Τυνησίας, των θεμελιωδών εντάσεων, της νομοθεσίας, των ρόλων, της αήθους διαφθοράς, των υφάλων που καραδοκούν.

Ένα φιλμ που δεν βιάζεται ποτέ να κόψει ευθύνες και να μοιράσει ενοχές, που επιχειρεί μια πολύπλευρα διαλεκτική ματιά στους πρωταγωνιστές του

Ο Μπαρσαουί δεν φοβάται το σημείο καμπής του δράματος και τις επιπτώσεις του. Μια ενδοοικογενειακή αποκάλυψη, που στα χέρια άλλου δημιουργού θα ήταν χειροβομβίδα μεσημεριανού reality, γίνεται εδώ αφορμή και αίτιο ενός διπλού δράματος. Ενός προσωπικού και, στο φόντο, ενός συλλογικού, που ενίοτε δεν αρκείται στο φλουτάρισμα κι έρχεται επώδυνα στο προσκήνιο. Ο Μπαρσαουί δίνει εχέγγυο μεγάλου σεναρίστα, αφού δεν φοβάται ούτε το βεληνεκές της ιστορίας (μια θρησκεία, μια χώρα, μια ολάκερη περιοχή, οι έννοιες της τρομοκρατίας), μα ούτε και τον εσωστρεφή, βραδυφλεγή τρόπο αντιμετώπισης του γυναικείου χαρακτήρα, που για κάμποση ώρα πρέπει να αντέξει σε δικαιολογημένα (αλλά ατυχώς πυροδοτημένα από μόδες αντί για ουσία) βέλη δήθεν πατριαρχικής απολογίας σεναρίου και ταινίας. Τίποτε από αυτά δεν ισχύει. Όπως και στην ζωή, πρέπει να είσαι ψύχραιμος, να παρακολουθείς και να σκύβεις πάνω από τους ανθρώπους (και τις ταινίες) και το σκεπτικό τους. Μετά, αν έχεις κάτι να πεις, αποφαίνεσαι.

Άλλωστε, παράλληλα με την ασυνήθιστη αποκάλυψη, τρέχει και μια ωρολογιακή καταγραφή της ατμόσφαιρας της προετοιμαζόμενης Αραβικής Άνοιξης, της ως γνωστόν προκύψασας από διαδηλώσεις και αντάρτικο στην μικρή αυτή χώρα στα σύνορα Αλγερίας και Λιβύης. Μια χώρα γεμάτη σήψη και περιφρόνηση για την ανθρώπινη ζωή προ 2011, άλλαζε με τον βίαιο τρόπο μιας επανάστασης που στο διάβα της θα συμπαρέσυρε και «μερικούς» αθώους περιδιαβαίνοντες. Είναι «αντιδραστικό» το βλέμμα του Μπαρσαουί; Είναι μια, κατά το δυνατόν, αντικειμενική καταγραφή των δύο όψεων του ίδιου νομίσματος; Είναι μια ειρωνική και μαζί πονεμένη καταγραφή ενός κόσμου που πηγαίνει τόσο στραβά ώστε οι άνθρωποί του να υποφέρουν τόσο;

Οι απαντήσεις εντός ενός φιλμ που δεν βιάζεται ποτέ να κόψει ευθύνες και να μοιράσει ενοχές, που επιχειρεί μια πολύπλευρα διαλεκτική ματιά στους πρωταγωνιστές του, που ίσως ακόμα-ακόμα λειτουργεί και σαν καθρέφτης των φρονημάτων του θεατή του. Οι βιαστικοί θα επιμερίσουν τις ευθύνες πολύ διαφορετικά από τους υπομονετικότερους, οι ιδιαζόντως επικριτικοί θα εμμείνουν στα μελοδραματικής κοπής σεναριακά οχήματα, ενώ στο τέλος κερδισμένο θα είναι μάλλον ένα τρίτο είδος θεατή. Εκείνο που θυμάται ότι οι μέτριες καλλιτεχνίες μιλούν «συναισθηματικά» για ανακυκλώσιμες ιδέες και τρέχοντα αισθήματα και οι πραγματικές ευθέως για το ανθρώπινο no man's land που οι ιδέες και τα αισθήματα αυτά εκκολάπτουν. 

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Ένας Γιος
  • Ένας Γιος