Ζωούπολη 2

Η Τζούντι Χοπς και ο Νικ Γουάιλντ είναι ένας λαγός και μια αλεπού αντίστοιχα, που εργάζονται ως αστυνομικοί στη Ζωούπολη, μια μητρόπολη κατοικούμενη αποκλειστικά από ζώα. Μετά την αποκάλυψη της διαφθοράς της τοπικής δημάρχου, έχουν αναχθεί σε σύμβολα της απονομής δικαιοσύνης. Όμως ο ναρκισσισμός και η έπαρσή τους έχουν σαν συνέπεια να πέσουν σύντομα σε δυσμένεια. Μάλιστα, όταν θα αναλάβουν με το έτσι θέλω μια νέα υπόθεση, θα βρεθούν άθελά τους οι ίδιοι στο στόχαστρο του νόμου. Για να αποδείξουν την αθωότητά τους, θα πρέπει εκ νέου να εκθέσουν τον υπόκοσμο που κινεί τα νήματα και να φέρουν τους εγκληματίες ενώπιον της δικαιοσύνης.

Το πρώτο «Zootopia», μια ευφυής ανάμειξη των κλισέ του φιλμ-νουάρ και του αστυνομικού θρίλερ με την εντυπωσιακή ψηφιακή εικονογραφία μιας παιδικής ταινίας, όχι απλά έσπασε τα ταμεία εννέα χρόνια πριν, αλλά αποτελεί και μια από τις καλύτερες ταινίες του animation τμήματος της Disney στον 21ο αιώνα. Όαση σε μια περίοδο ανομβρίας για το στούντιο, το φιλμ είχε μια ωραία ιστορία να διηγηθεί, εφηύρε έναν πρωτότυπο τρόπο να την πει και πρόσεξε το εικαστικό του κομμάτι ως την παραμικρή λεπτομέρεια. Το αποτέλεσμα ήταν μια instant classic παιδική ταινία που άρεσε και στο ενήλικο κοινό, με αναπόφευκτη συνέπεια ένα σίκουελ.

Το «Zootopia 2», αναμενόμενα, διευρύνει τον καμβά της πρώτης ταινίας. Επαναφέρει το νεο-νουάρ στοιχείο, αυτήν τη φορά όμως η δράση είναι πιο φιλόδοξη κι εντυπωσιακή. Σταθερά στοιχεία του φιλμ – νουάρ, όπως η λαβυρινθώδης πλοκή, το μαύρο χιούμορ, οι αινιγματικοί χαρακτήρες, το μυστήριο, η πολιτική διαφθορά, ο υπόκοσμος, επανεμφανίζονται στο δεύτερο αυτό φιλμ, ενώ παράλληλα η εικονογραφία της Ζωούπολης εμπλουτίζεται. Τα set-pieces δράσης είναι καθηλωτικά και σε τεχνικό επίπεδο η ταινία είναι πολύ προσεγμένη. Προσέξτε ιδιαίτερα τον ηχητικό σχεδιασμό και πόσο προσεκτικά στήνεται προκειμένου, στις κρίσιμες δραματουργικά στιγμές, η απουσία μουσικής και έντονων ηχητικών ερεθισμάτων να λειτουργεί καίρια για την πρόκληση συγκίνησης στο θεατή.

Αδυναμίες υπάρχουν. [SPOILER ALERT] Στην τρίτη πράξη, υπάρχει μια (σχετικά σύντομη) σκηνή στην οποία οι ήρωές μας καλούνται να περάσουν από ένα λαβύρινθο για να φτάσουν στον προορισμό τους. Ο λαβύρινθος θυμίζει αυτόν από το «The Shining» (1980) του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, ενώ και η μουσική που συνοδεύει τη σκηνή είναι αυτή από την κλασική ταινία τρόμου. Μόνο που η σινεφίλ αυτή αναφορά προκύπτει εντελώς ξεκάρφωτα και εκτός κλίματος στην ταινία. Στην ίδια πράξη, έχουμε τη μεταστροφή ενός ακόμα διεφθαρμένου δημάρχου, η οποία γίνεται εντελώς βιαστικά και δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό στην πλοκή. [SPOILER ALERT].

Τα παραπάνω, όμως, είναι πταίσματα σε μια ταινία που δε φιλοδοξεί να προσφέρει τίποτα άλλο από σχεδόν δύο ώρες αγνής ψυχαγωγίας σε μικρούς και μεγάλους σε ηλικία θεατές. Και σε αυτόν τον τομέα, το «Zootopia 2» τα καταφέρνει περίφημα. Άξιος συνεχιστής του προκατόχου του, το φιλμ αυτό μας δένει περισσότερο με τους πρωταγωνιστές του, διογκώνει τα διακυβεύματα της πλοκής και εντυπωσιάζει ακόμα περισσότερο με τη φαντασία και την εικαστική του μεγαλοπρέπεια. Αν υπάρξει και τρίτο κεφάλαιο, ευχόμαστε μόνο να μη χρειαστεί εννέα ολόκληρα χρόνια για να φθάσει στις οθόνες μας.