Για ένα πράγμα δεν ψέγεις τον Ίθαν Χοκ, για οκνηρία. Παίζει από παιδάκι (στους «Εξερευνητές» του Τζο Ντάντε, το '85, με τον Ρίβερ Φίνιξ σπασίκλα κολλητό δίπλα του), έχει κάνει σχεδόν 80 ταινίες, παίζει και σκηνοθετεί στο θέατρο συχνότατα, έχει γράψει τρία μυθιστορήματα, έχει πάρει και υποψηφιότητες για Όσκαρ και Τόνι.
Οι συνεργασίες του σινεμά είναι από αδιάφορες (κάμποσες, δυστυχώς αλλά το work ethic είναι άτιμο πράγμα), μέχρι κλασσικές. «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών», το «Reality Bites», τα τρία «Before» με τον Λινκλέιτερ και την Ντελπί σε αδιαίρετη συνεργασία, το «Γκάτακα», που τον γνωρίζει και με τη μέλλουσα γυναίκα του Ούμα Θερμαν, το «Training Day», το «Πριν ο Διάβολος Καταλάβει Ότι Πέθανες», το «Boyhood» μέχρ και το περσινό «First Reformed» του Πολ Σρέιντερ.
Έντιμος πάντα, με εκλάμψεις αυτοσχεδιαστικού μεγαλείου και πάγια ικανότητα εξαφάνισης ακόμα και σε μη πρωταγωνιστικούς ρόλους, ο Ίθαν Χοκ έχει παλιά κοπή, αν δεν τον καταπιεί η εποχή έχει πολλά πράγματα, ιδίως συγγραφικά μπροστά του.
-
«The Explorers» (1985), του Τζο Ντάντε -
«Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» (1989), του Πίτερ Γοίαρ -
«A Midnight Clear» (1992), του Κιθ Γκόρντον -
«Reality Bites» (1994), του Μπεν Στίλερ -
«Πριν το Ξημέρωμα» (1995), του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ -
«Gattaca» (1997), του Άντριου Νίκολ -
«Waking Life» (2001), του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ -
«Ημέρα Εκπαίδευσης» (2001), του Αντουάν Φούκουα -
«Πριν το Ηλιοβασίλεμα» (2004), του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ -
«Η Γυναίκα του Πέμπτου» (2011), του Πάβελ Παβλικόφκσι -
«Πριν τα Μεσάνυχτα» (2013), του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ -
«Born to be Blue» (2015), του Ρόμπερτ Μπούντρο -
«First Reformed» (2017), του Πολ Σρέιντερ
