Ο Τομ Χίντλστον είναι ο άξιος, αξιαγάπητα «ελαφρός» και cool φορέας (κατά τα φαινόμενα πάντα, δεν ξέρεις τι ξημερώνει) της ζηλευτής βρετανικής παράδοσης μεγάλων ηθοποιών του θεάτρου που διέπρεψαν και στον κινηματογράφο.
Στο σινεμά πρακτικά ήρθε με την έλευση της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα, είχε ένα εκπληκτικό 2011 (δες φωτό), από το οποίο και μετά ΜΜΕ και ΜΚΔ δεν άδειαζαν να πριμοδοτούν και να χαιρετίζουν την γέννηση ενός αστεριού. Έχει την στήριξη ενός μεγάλου (Κένεθ Μπράνα - «Βαλάντερ» και «Θορ» εξαρχής οι συνεργασίες τους), έχει κάνει θέατρο, ραδιόφωνο για το BBC, έχει συλλέξει ήδη την Marvel δόξα της ποπ αναγνωρισμότητας ως Λόκι, δίπλα όμως πάντα σε Βραβείο Λόρενς Ολίβιε και υποψηφιότητες Έμμυ και Τόνι.
Να είναι καλά ο σπουδασμένος στην Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης ηθοποιός, το εύρος του, η επικοινωνιακή του άνεση και το γράψιμο στον φακό, είναι δεδομένα.
-
«Αρχιπέλαγος» (2010) της Τζοάνα Χογκ -
«Thor» (2011) του Κένεθ Μπράνα -
«Μεσάνυχτα στο Παρίσι» (2011) του Γούντι Άλεν -
«Το Βαθύ Μπλε του Έρωτα» (2011) του Τέρενς Ντέιβις -
«Μόνο οι Εραστές Μένουν Ζωντανοί» (2013) του Τζιμ Τζάρμους -
High-Rise (2015) του Μπεν Γουίτλι -
«Πορφυρός Λόφος» (2015) του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο -
«Kong: Η Νήσος του Κρανίου» (2017) του Τζόρνταν Βογκτ-Ρόμπερτς
