Το πρωταγωνιστικό δίδυμο του ριμέικ της κλασικής ελληνικής κωμωδίας «Ο Θησαυρός του Μακαρίτη» του 1959, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου και Παύλος Χαϊκάλης, μίλησαν για τη δική τους ή μάλλον δικές τους, αγαπημένες παλιές ελληνικές ταινίες, στο πλαίσιο της κυκλοφορίας της ταινίας «Ο Θησαυρός», του Στράτου Μαρκίδη στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Οι αγαπημένοι (κυρίως από τις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις) ηθοποιοί μας ανέφεραν επίσης τις σκηνές που τους έμειναν περισσότερο χαραγμένες στο μυαλό, τι είναι αυτό που κάνει το παλιό ελληνικό σινεμά θελκτικό ακόμη και σήμερα, όπως επίσης και ποιος σύγχρονος σκηνοθέτης τους γοητεύει.

Ελισάβετ Κωνσταντινίδου

Είναι τόσες πολλές οι ταινίες που αγαπώ, αλλά μάλλον η ελληνική κωμωδία που μου αρέσει περισσότερο είναι το «Ξύλο Βγήκε από τον Παράδεισο», του Αλέκου Σακελλάριου με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ.

Η σκηνές που με κάνουν να γελάω ακόμη και τώρα είναι αυτές της τάξης με τον διευθυντή «βεβαίως-βεβαίως» (Χρήστος Τσαγανέας), όπως και αυτή στην εκδρομή, εκεί όπου ο Παπαμιχαήλ προσπαθεί να καταλάβει γιατί μάλωσαν οι μαθήτριες και δεν βγάζει άκρη γιατί «η Πολυχρονοπούλου πρόσεχε την Ξανθοπούλου που μιλούσε με τη Γιαδικιάρογλου…». Πάντως, και για να αλλάξουμε θέμα, ο σκηνοθέτης που με μαγεύει περισσότερο αυτή τη στιγμή στο σινεμά είναι ο Μίκαελ Χάνεκε…

Παύλος Χαϊκάλης

Μου αρέσει πολύ η ερώτηση, γιατί είμαι γενικά λάτρης της «χρυσής εποχής» του ελληνικού κινηματογράφου. Κάθε φορά που βλέπω τις ταινίες προσπαθώ να τις αποκωδικοποιήσω, να καταλάβω γιατί επηρεάζουν ακόμη τις νέες γενιές.

Δεν ξέρω πραγματικά ποια να πρωτοδιαλέξω: «Μια τρελή τρελή οικογένεια», «Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη», «Δεσποινίς διευθυντής», και οι τρεις του Ντίνου Δημόπουλου. Από σκηνές ξεχωρίζω όλες εκείνες με τους παραλογισμούς της Κατερίνας Γιουλάκη στην «Ιταλιδα», όπως και την ερμηνεία του Παπαγιαννόπουλου στην «Οικογένεια», η οποία είναι πραγματικά μια σπουδή πάνω στην υποκριτική. Και σκέψου ότι δεν έχω προσθέσει ακόμη τις κοινωνικές, τις δραματικές. Α

ξίζει να αναφέρουμε «Το Αμαξάκι» του Δημόπουλου με τον Ορέστη Μακρή, την «Κάλπικη λίρα» του Γιώργου Τζαβέλλα, όπως και το «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» (επίσης του Τζαβέλλα) με την εξαιρετική σκηνή του φινάλε όπου ο Κωνσταντίνου με την Κοντού φιλιούνται και ο Δούκας φωνάζει καθώς πέφτουν οι τοίχοι του ρημαγμένου σπιτιού πάνω τους … Γενικά ο ελληνικός κινηματογράφος τότε είχε μια αλήθεια και χωρίς να έχει ιδιαίτερες τεχνικές είχε μεράκι, ήταν ένα αποτύπωμα της καθημερινότητας, καθώς κατέγραφε τον κοινωνικό περίγυρο. Αυτή η αλήθεια είναι που λείπει σήμερα.

Η ταινία «O Θησαυρός» κυκλοφορεί στις ελληνικές αίθουσες στις 7 Δεκεμβρίου από την Tanweer.