Από τις 30 περίπου ταινίες που σκηνοθέτησε στην καριέρα του ο, γεννημένος σαν σήμερα πριν 108 χρόνια, Ακίρα Κουροσάβα, μόλις οι επτά έχουν γίνει με τη χρήση του χρώματος. Παρά το γεγονός πως ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 50 γυρίζονταν έγχρωμες ταινίες στη χώρα, ο Κουροσάβα καθυστέρησε αρκετά και έπρεπε να φτάσει ως το 1970 και το «Dodes’ka-den» για να δει την νέα αυτή τεχνική να εφαρμόζεται στο έργο του. 

Το κρίμα σε αυτή την υπόθεση ήταν πως ο πριν μεταπηδήσει στο σινεμά, ο Κουροσάβα έχει λάβει εκπαίδευση ως ζωγράφος και οι γνώσεις του πάνω στο χρώμα μπορούσαν να του δώσουν πολύ περισσότερες εκφραστικές επιλογές, τις οποίες αναμενόμενα συρρίκνωνε το ασπρόμαυρο. Όταν τελικά μπόρεσε να γυρίσει σε έγχρωμο, προσαρμόστηκε πολύ γρήγορα και αντιλήφθηκε και αυτός πως ξαφνικά του ανοίγονταν ένας νέος οπτικός κόσμος. Με τα χρόνια έγινε ακόμη καλύτερος και ήταν από τους σκηνοθέτες που διάλεγαν προσεκτικά τις χρωματικές παλέτες κάθε σκηνής τους ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούνται ως αφηγηματικά υλικά. Μάλιστα από ένα σημείο και έπειτα, και ειδικά στο Ran, αντικατέστησε τα παραδοσιακά storyboards με δικές του ζωγραφιές τις οποίες οι βοηθοί του είχαν ως μοναδικό κριτήριο για τα χρώματα κατά το γύρισμα των αντίστοιχων σκηνών. 

Το video του Keyframe, με αφορμή τη σημερινή επέτειο της γέννησης ενός εκ των κορυφαίων σκηνοθετών στην ιστορία της έβδομης τέχνης, εξερευνά το χρώμα στις δουλειές του Κουροσάβα και επικεντρώνεται στο πως κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να μεταβεί από την αυστηρή διχρωμία του ασπρόμαυρο σε έναν κόσμο πολύχρωμης εκφραστικότητας και να τον υπηρετήσει με τέτοια λεπτομέρεια που οι δουλειές του να θεωρούνται ακόμη σεμιναριακές για νεότερους διευθυντές φωτογραφίας ή σκηνοθέτες.