Γιάπις... σίριαλ κίλερ
Το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή ο Μπέιλ είναι «όνομα» σε μπλοκμπάστερ δισεκατομμυρίων δολαρίων, θα φάνταζε μάλλον αδιανόητο μερικά χρόνια πριν. Από γιάπης με απόκρυφες φαντασιώσεις σίριαλ κίλερ στο «American psycho» εξελίχθηκε σε Μπάτμαν της νέας χιλιετίας («Batman begins» και «Ο σκοτεινός ιππότης»), διά χειρός Κρίστοφερ Νόλαν, καθώς και σε σωτήρα του ανθρώπινου γένους στο «Εξολοθρευτής: Η σωτηρία», διά χειρός ΜακΤζι.
Με άλλα λόγια, ο ήρωας που πρωτακούσαμε να λέγεται Τζον Κόνορ το ‘84, στον «Εξολοθρευτή» του Τζέιμς Κάμερον και βρέθηκε στο στόχαστρο των ανθρωπόμορφων ρομπότ σε δύο κινηματογραφικά σίκουελ, απέκτησε τον ενσαρκωτή του στο πρόσωπο του Κρίστιαν Μπέιλ. Σε τούτο το φραντσάιζ, που έκανε σταρ τον Αρνολντ Σβαρτζενέγκερ, η παρουσία του Μπέιλ, ένα χρόνο μετά τη θρυλικών διαστάσεων εμπορική επιτυχία του «Σκοτεινού ιππότη», εγκαθιδρύει την καταλληλόλητά του σε ταινίες δράσης. Γιατί μπορεί να μην είναι ακριβώς «ωραίος», διαθέτει όμως το παρουσιαστικό ενός χαρισματικού «action man».
Από την άλλη, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι παίρνει αυτομάτως και τη βούλα του «εμπορικού», καθώς τα πρόσφατα νέα από το Λος Αντζελες δεν ήταν τόσο «ενθαρρυντικά»: ο νέος «Εξολοθρευτής» «άνοιξε» στις ΗΠΑ το περασμένο τριήμερο στη δεύτερη θέση του μποξ όφις, με κάτι παραπάνω από 43 εκατομμύρια δολάρια.
Αν όλα αυτά φαντάζουν λίγο περίεργα και μπερδεμένα είναι γιατί ο ανερχόμενος ηθοποιός κουβαλά ακόμα πάνω του τον αέρα του «καλτ» ή αλλιώς του «όχι ακριβώς αναγνωρίσιμου από το ευρύ κοινό». Πώς γίνεται αυτό;
Το παιδί-θαύμα της «Αυτοκρατορίας του ήλιου» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, τρομαγμένο αρχικά από την απρόσμενη δημοσιότητα που το περιέβαλλε πριν από 22 χρόνια, όταν κέρδιζε τον πρώτο του κινηματογραφικό ρόλο ανάμεσα σε 4.000 παιδιά, δούλεψε με νύχια και με δόντια για να ανέβει.
Γόνος καλλιτεχνικής οικογένειας, θήτευσε στο Ρίντιγκ Θίατερ της Αγγλίας, έκανε μαθήματα μπαλέτου και κιθάρας, πέρασε στο σινεμά με πρώτο δάσκαλο τον Σπίλμπεργκ, έπαιξε στο πλευρό του Ρόουαν Ατκινσον στο θεατρικό «The west», δοκιμάστηκε σε μιούζικαλ («Newsies», «Τα παιδιά του Σουίνγκ»), συνέχισε με τις «Μικρές κυρίες», δάνεισε τη φωνή του στο καρτούν «Ποκαχόντας» κι άρχισε να ανεβαίνει σταθερά με το «Πορτρέτο μιας κυρίας», το «Metroland» του Φιλίπ Σαβίλ, το «Velvet goldmine» του Τοντ Χέινς, το «Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας» του Μάικλ Χόφμαν...
Ωσπου ήρθε η ώρα του «American psycho» και το «πειραγμένο» βλέμμα του έγινε σήμα κατατεθέν του. Ο Μπέιλ ήταν πια υπολογίσιμη δύναμη. Ενας «αιμοδιψής φονιάς» που κατέπληξε με την υποκριτική του.
Εκείνος, βέβαια, έκανε πάλι την έκπληξη.
Τρομαχτικά πειθαρχημένος, έχασε δεκάδες κιλά αγγίζοντας τα όρια του ιατρικά αποδεκτού για να υποδυθεί στο ψυχολογικό θρίλερ «Αγρυπνος» έναν τυραννισμένο από τις τύψεις άντρα, που παραπαίει από την αϋπνία. Χαμένος κυριολεκτικά μέσα στον ρόλο του ο Μπέιλ, κέρδισε ξανά εύσημα με την ερμηνεία του και πήρε τον τίτλο του ταγμένου στην τέχνη του καλλιτέχνη.
Με άριστα στην υποκριτική αλλά μαύρες πινελιές στη δημόσια εικόνα του έπειτα από δύο καυγάδες που τον δυσφήμισαν (πέρα από έναν ενδοοικογενειακό διαπληκτισμό που παρ’ ολίγον να τον στείλει στην αστυνομία, φάνηκε σε βίντεο να ουρλιάζει στον διευθυντή φωτογραφίας της τελευταίας του υπερπαραγωγής), ο Μπέιλ συνεχίζει ακάθεκτος... στα μονοπάτια της αντίφασης.
Στη μελλοντολογική περιπέτεια «Εξολοθρευτής: Η σωτηρία», ο Κρίστιαν Μπέιλ αναλαμβάνει τον ρόλο του ηρωικού Τζον Κόνορ που οδηγεί τους ανθρώπους στην εξέγερσή τους εναντίον των κυρίαρχων μηχανών. «Είναι πράγματι αγωνιστής, προσωπικά ο χαρακτήρας του μου θυμίζει τον Αχιλλέα», σχολιάζει ο Μπέιλ, ενώ η υπόθεση της ταινίας μας μεταφέρει στο έτος 2018, όπου ο στρατός των Εξολοθρευτών, καθοδηγούμενος από το δίκτυο Skynet, έχει τον πλήρη έλεγχο.
ΑΝΤΑ ΔΑΛΙΑΚΑ
adaliaka@pegasus.gr