Ο κινηματογραφικός τύπος του ψυχοπαθή δολοφόνου είναι εκείνος που κάνει τις καλές ταινίες καλύτερες και τις κακές ταινίες «να βλέπονται». Ο τύπος με την καλύτερη στρατηγική και τις πιο ζουμερές ατάκες. Ο τύπος που παίζει με τους δικούς του κανόνες ή, αν δεν έχει, τους εφευρίσκει στην πορεία. Αυτός που μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν θέλουμε τελικά να εξοντωθεί στο τέλος της ταινίας ή να θριαμβεύσει. Πείτε ό,τι θέλετε - είναι οι ήρωες που αγαπάμε να μισούμε.
Ανατρέχουμε σε δέκα από τους εμβληματικότερους σίριαλ κίλερ της μεγάλης οθόνης, ξεκινώντας φυσικά από τον πιο διάσημο...
ΗΘΟΠΟΙΟΣ/ΡΟΛΟΣ: Άντονι Πέρκινς ως Νόρμαν Μπέιτς
ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΑΤΕ: «Ψυχώ» (Psycho); 1960
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Αφοσίωση στη μητέρα και τα πτηνά που συνηθίζει να ταριχεύει. Τραυλίζει ελαφρώς.
ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ: Μπέιτς μοτέλ
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: Ξενοδόχος
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Ο Νόρμαν ντύνεται σαν την νεκρή μητέρα του, καθαρίζει κόσμο και τους θάβει στο γειτονικό βάλτο.
ΜΕΣΟ ΣΦΑΓΗΣ: Χασαπομάχαιρο
ΚΛΑΣΙΚΑ ΘΥΜΑΤΑ: Η Τζάνετ Λι που κατακρεουργείται στο μπάνιο και ο Μάρτιν Μπάλσαμ που πέφτει από τις σκάλες ήδη μαχαιρωμένος.
ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ: «Η μητέρα είναι εκτός εαυτού σήμερα»
ΗΘΟΠΟΙΟΣ/ΡΟΛΟΣ: Ρόμπερτ Μίτσαμ ως Χάρι Πάουελ
ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΑΤΕ: «Η Νύχτα του Κυνηγού» (Night of the Hunter), 1955
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Οι λέξεις love και hate ως τατουάζ στο δεξί και το αριστερό χάρι αντίστοιχα.
ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ: Οχάιο, Ρίβερ Κάουντι, ΗΠΑ
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: Ιεροκύρηκας
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Ο Χάρι κυνηγάει δύο παιδιά και μία κούκλα όπου ο πατέρας τους είχε κρύψει χρήματα.
ΜΕΣΟ ΣΦΑΓΗΣ: Σουγιάς που στην ταινία δε χρησιμοποιείται ποτέ αποτελεσματικά - ο τρόπος που δολοφονείται η Γουίντερς είναι άγνωστος.
ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ: «Αναρωτιέμαι αν με καταλαβαίνεις, Κύριε. Δεν είσαι εναντίον του φόνου. Η Βίβλος είναι γεμάτη από φόνοους. Αλλά υπάρχουν πράγματα που μισείς, Κύριε. Όπως το άρωμα της γυναίκας στις δαντέλες, στα μαλλιά της. Μολύνει τον αέρα.»
ΗΘΟΠΟΙΟΣ/ΡΟΛΟΣ: Ρούντγκαρ Χάουερ ως Τζον Ράιντερ
ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΑΤΕ: «Το Ωτοστόπ του Τρόμου» (The Hitcher), 1986
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Ζεν πρεμιέ. Φοράει καμπαρντίνα και κρατάει καραμπίνα.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: Ταξιδιώτης
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Ο Τζον καταδιώκει ανελέητα τον πιτσιρικά-οδηγό που κατάφερε να ξεφύγει από τα χέρια του.
ΜΕΣΟ ΣΦΑΓΗΣ: Σουγιάς και γενικώς παντός είδους σιδερικά και οχήματα
ΚΛΑΣΙΚΑ ΘΥΜΑΤΑ: Η Τζένιφερ Τζέισον Λι που χωρίζεται στα δύο δεμένη ανάμεσα σε ένα φορτηγό και την καρότσα του.
ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ: «Καλωσόρισες στον εφιάλτη μου.»
ΗΘΟΠΟΙΟΣ/ΡΟΛΟΣ: Τζακ Νίκολσον ως Τζακ Τόρανς
ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΑΤΕ: «Η Λάμψη» (The Shining), 1980
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Περίεργο βλέμμα, καλή οδοντοστοιχία, κουτσαίνει λόγω χτυπήματος.
ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ: Ξενοδοχείο Overlook, Κολοράντο, ΗΠΑ
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: Συγγραφέας, συντηρητής ξενοδοχείου
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Ο Τζακ τρελαίνεται μέσα στο ξενοδοχείο που συντηρεί, και κυνηγά τη γυναίκα του και το παιδί του.
ΜΕΣΟ ΣΦΑΓΗΣ: Τσεκούρι
ΚΛΑΣΙΚΑ ΘΥΜΑΤΑ: Ο Σκάτμαν Κρόδερς, επιστάτης του ξενοδοχείου, που τρώει μια τσεκουριά στο στήθος.
ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ: «Heeeeere’s Johnny!»
ΗΘΟΠΟΙΟΣ/ΡΟΛΟΣ: Μάρλον Μπράντο
ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΑΤΕ: «Αποκάλυψη Τώρα» (Apocalypse Now); 1979
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Καράφλα, την οποία και ξύνει τακτικά για να σκέφτεται.
ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ: Τα βάθη της καμποτζιανής ζούγκλας
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: Πρώην συνταγματάρχης και νυν δικτάτορας
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Ο Κερτζ λιποτακτεί και εγκαθίσταται σαν θεός σε μια ξεχασμένη φυλή της Καμπότζης
ΜΕΣΟ ΣΦΑΓΗΣ: Μάλλον χαντζάρα. Ωστόσο, οι βιαιοπραγίες γίνονται με αποκρουστικούς τρόπους από τα μέλη της φυλής, και όχι από τον Κουρτζ.
ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ: «Ο τρόμος...ο τρόμος!» (μετά ξυσίματος της καράφλας)
ΗΘΟΠΟΙΟΣ/ΡΟΛΟΣ: Ντένις Χόπερ ως Φρανκ Μπουθ
ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΑΤΕ: «Μπλε Βελούδο» (Blue Velvet), 1986
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Μάσκα από όπου εισπνέει νιτρικό οξύ για να απελευθερώνει τις ορμές του. Περιορισμένο λεξιλόγιο.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: Εγκληματίας
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Ο Φρανκ επωφελείται μιας τραγουδίστριας, παίρνει όμηρο το γιο της και σκοτώνει τον άντρα της.
ΜΕΣΟ ΣΦΑΓΗΣ: Όπλο με σιγαστήρα
ΚΛΑΣΙΚΑ ΘΥΜΑΤΑ: Ο σύζυγος της τραγουδίστριας Ροσελίνι, ο οποίος, πριν δολοφονηθεί, χάνει το αυτί του.
ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ: «Baby wants to fuck»
ΗΘΟΠΟΙΟΣ/ΡΟΛΟΣ: Π. Τζ. Σόουλς ως Μάικλ Μέγιερς
ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΑΤΕ: «Η Νύχτα με τις Μάσκες» (Halloween), 1978
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Λευκή μάσκα ή λευκό σεντόνι. Σκοτώνει, δεν πληρώνει και προπαντός ποτέ δεν πεθαίνει.
ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ: Χάιτον Φιλντ, ΗΠΑ
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: Σφάχτης
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Ο Μάικλ, δολοφόνος στα έξι του χρόνια, δραπετεύει από το άσυλο δεκαπέντε χρόνια μετά, για να σκοτώσει κι άλλους.
ΜΕΣΟ ΣΦΑΓΗΣ: Χασαπομάχαιρο, καλώδιο τηλεφώνου
ΚΛΑΣΙΚΑ ΘΥΜΑΤΑ: Έβηβοι που σφάζονται αφότου έχουν επιδοθεί σε σεξουαλικές πράξεις.
ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ: «Ξόδεψα οκτώ χρόνια προσπαθώντας να το βρω και άλλα επτά προσπαθώντας να κρατήσω κλειδωμένο, γιατί αυτό που ζούσε πίσω από τα μάτια του ήταν απλούστατα ο Διάβολος.»
ΗΘΟΠΟΙΟΣ/ΡΟΛΟΣ: Άντονι Χόπκινς ως Χάνιμπαλ Λέκτερ
ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΑΤΕ: «Η Σιωπή των Αμνών» (The Silence of the Lambs), 1990
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Ιδιοφυΐα. Καλό λεξιλόγιο, καλό μάτι, καλή όσφρηση και ανεπανάληπτη ευπεψία.
ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ: Κρατικό Νοσοκομείο Εγκληματιών Βαλτιμόρης
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: Ψυχίατρος, κανίβαλος
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Ο Χάνιμπαλ, ισοβίτης κανίβαλος, βοηθά μια πράκτορα του FBI να πιάσει έναν άλλο ψυχοπαθή «εκδορέα».
ΚΛΑΣΙΚΑ ΘΥΜΑΤΑ: Δύο αστυνομικοί, ο ένας ξεκοιλιασμένος και σταυρωμένος, ο άλλος χωρίς πρόσωπο, το οποίο χρησιμεύει σα μάσκα στον Χόπκινς.
ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ: «Περιμένω έναν παλιό φίλο για δείπνο απόψε»
ΗΘΟΠΟΙΟΣ/ΡΟΛΟΣ: Κάθι Μπέιτς ως Άνι Γουίλκες
ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΑΤΕ: «Misery», 1990
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Χοντρή, γεροντοκόρη, βουτηγμένη στα ροζ μυθιστορήματα.
ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΗΣ: Σίλβερ Κρικ, Κολοράντο
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Η Άνι διασώζει ένα συγγραφέα από δυστύχημ και τον κρατά φυλακισμένο σπίτι της.
ΜΕΣΟ ΣΦΑΓΗΣ: Χασαπομάχαιρο, πιστόλι, σφυρί
ΚΛΑΣΙΚΑ ΘΥΜΑΤΑ: Αυτό θα το δείτε μόνοι σας.
ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ: «Είμαι η νούμερο ένα θαυμάστριά σου»
ΗΘΟΠΟΙΟΣ/ΡΟΛΟΣ: Κέβιν Σπέισι ως Τζον Ντο
ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΑΤΕ: «Seven», 1995
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Πιστεύει ότι έχει σταλεί από τον Θεό για να τιμωρήσει τους αμαρτωλούς και να αποκαλύψει την φρίκη που κρύβει ο κόσμος.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: άγνωστο
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ακολουθώντας την «θεϊκή εντολή», προετοιμάζει προσεκτικά και μήνες πριν τα εγκλήματά του, που αναφέρονται σε κάθε ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα - αυτό τού δίνει την ευκαιρία για μερικές σαδιστικές μεθόδους...
ΜΕΣΟ ΣΦΑΓΗΣ: αλλάζει με κάθε έγκλημα
ΚΛΑΣΙΚΑ ΘΥΜΑΤΑ: Ποιον από τους αρρωστημένους φόνους του να διαλέξεις; Τον παχύσαρκο που έφαγε μέχρι θανάτου; Τον ακινητοποιημένο για ένα χρόνο ζωντανό πτώμα; Ή την πιο ιδιοφυή επιδέξιο χειρισμό του ντετέκτιβ Μιλς, που του δίνει την ευκαιρία να ολοκληρώσει το σχέδιό του;
ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ: «Πρέπει να συνειδητοποιήσεις, ντετέκτιβ, ότι είμαι εδώ αυτή τη στιγμή γιατί θέλω να είμαι.»
