▪ Η Warner Bros αγόρασε στις 22 Δεκεμβρίου του 1941 όλα τα δικαιώματα του θεατρικού έργου των Μάρεϊ Μπέρνετ και Τζόαν Άλισον “Everybody Comes to Rick's” για το ποσό των 20.000 δολαρίων, πράγμα που το έκανε το πιο ακριβοπληρωμένο σενάριο του καιρού του.

▪ Στις 31 Δεκεμβρίου του 1941 ένα memo από τον παραγωγό Χαλ Γουόλις άλλαξε τον τίτλο από “Everybody Comes to Rick's” σε Καζαμπλάνκα.

▪ Στις 5 Ιανουαρίου του 1942, η Warner ανακοίνωσε στο Hollywood Reporter ότι ο Ρόναλντ Ρίγκαν, η Αν Σέρινταν και ο Ντένις Μόργκαν θα πρωταγωνιστούσαν σε μια B-picture με το όνομα Καζαμπλάνκα, παρόλο που ο Ρίγκαν δήλωσε αργότερα ότι κανείς δεν του πρότεινε το ρόλο του Ρικ και ότι ούτως ή άλλως ο παραγωγός Χαλ Γουόλις γύριζε μόνο A-pictures.

▪ Η Αν Σέρινταν, η Ταμάρα Τουμάνοβα και η Μισέλ Μοργκάν ήταν όλες υποψήφιες για το ρόλο της Ίλζα, αλλά στις 24 Απριλίου του 1942 η Warner έκανε μια ειδική συμφωνία με τον παραγωγό του του Όσα Παίρνει ο Άνεμος, Ντέιβιντ Σέλζνικ να χρησιμοποιήσει την Ίνγκριντ Μπέργκμαν με την οποία ο Σέλζνικ είχε ειδικό συμβόλαιο.

▪ Η Καζαμπλάνκα ξεκίνησε γυρίσματα στις 25 Μαΐου του 1942 με τις σκηνές του φλας μπακ στο Παρίσι, πράγμα που καταρρίπτει το μύθο ότι όλες οι σκηνές γυρίστηκαν με τη σειρά που εμφανίζονται στην οθόνη.

▪ Το Cafe του Ρικ κατασκευάστηκε μ’ ένα κόστος που έφτασε τα 9.200 δολάρια, περισσότερα χρήματα από το μισό μπάτζετ για το σετ της ταινίας.

▪ Το αρχικό μοντάζ της ταινίας έγινε από τον Ντον Σίγκελ, που αργότερα σκηνοθέτησε το The Invasion of the Body Snatchens και το Dirty Harry.

▪ Ο Ντούλεϊ Γουίλσον, που υποδυόταν τον Σαμ, ήταν το μοναδικό μέλος του καστ που είχε επισκεφθεί την πόλη της Καζαμπλάνκα πριν τα γυρίσματα.

▪ Το budget της ταινίας ήταν 950.000 δολάρια και οι εισπράξεις της στην πρώτη της προβολή στις Ηπα ήταν 3,7 εκατομμύρια δολάρια.

▪ Η Warner σχεδίαζε μια συνέχεια στην ταινία, με τίτλο Brazzaville, που θα συνέχιζε την ιστορία εκεί που το πρώτο φιλμ την άφηνε, αλλά παρ' όλα αυτά το σενάριο δε γράφτηκε ποτέ.

▪ Πολλοί από τους ηθοποιούς της ταινίας ήταν στην πραγματικότητα πρόσφυγες από τη γερμανοκρατούμενη Ευρώπη. Ανάμεσά τους ο Κουράντ Βέιντ και ο Πίτερ Λόρε. Συνολικά το καστ περιλάμβανε τριάντα τέσσερις διαφορετικές εθνικότητες.

▪ Αρχικά, ο Αυστριακός ηθοποιός Πολ Χεϊρέιντ αρνήθηκε να παίξει το ρόλο του Βίκτορ Λάζλο, όταν όμως μετά την είσοδό τους στον πόλεμο οι ΗΠΑ άρχισαν να απελαύνουν πολλούς ξένους, ο Χεϊρέιντ, μαχητικός αντι-ναζί, δέχτηκε το ρόλο για να σώσει τη ζωή του.

▪ Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ κρατούσε αποστάσεις από την Ίνγκριντ Μπέργκμαν για να μη δίνει καμιά αφορμή για αμφιβολίες στην τρίτη του σύζυγο, Μάγιο Μέθοντ, μια ασταθή και υπερβολικά ζηλιάρα γυναίκα που είχε απειλήσει περισσότερες από μία φορά ότι θα τον σκοτώσει.

▪ Η γενική έξοδος της ταινίας στις αίθουσες συνέπεσε για καλή της τύχη με τη Σύνοδο της Καζαμπλάνκα, στην οποία συμμετείχαν οι Ρούσβελτ, Στάλιν και Τσόρτσιλ.

▪ Δεν είναι αλήθεια ότι η Ίνγκριντ Μπέργκμαν έμαθε μόλις την τελευταία μέρα των γυρισμάτων αν θα έμενε με τον Ρικ ή αν θα έφευγε με τον Βίκτορ. Αρκετές σκηνές, ανάμεσά τους και η βραδινή της επίσκεψη στο διαμέρισμα του Ρικ με σκοπό να τον παρακαλέσει για τις άδειες εξόδου, γυρίστηκαν μετά την τελική σκηνή του αεροδρομίου.

▪ Το “As Time Goes By” είχε γραφτεί έντεκα χρόνια νωρίτερα για το θεατρικό έργο και, στην πραγματικότητα, το μοναδικό καινούριο τραγούδι που γράφτηκε για τις ανάγκες της ταινίας ήταν το “Knock on Wood”, το οποίο η Warner ήλπιζε ότι θα γίνει μεγάλη επιτυχία.

▪ Η ιταλική κόπια του φιλμ δεν περιέχει τη γελοιοποίηση του Ιταλού στο αεροδρόμιο κατά την άφιξη του Στρατηγού Στράσερ.

▪ Η ταινία προτάθηκε για οχτώ Όσκαρ και κέρδισε τελικά τρία: καλύτερης ταινίας, σεναρίου και σκηνοθεσίας. v ▪ Μια τηλεοπτική σειρά βασισμένη στο φιλμ βγήκε στον αέρα από το ABC το 1995, με τον Τσαρλς ΜακΓκρόου στο ρόλο του Ρικ, αλλά έληξε άδοξα στο τέλος της σεζόν. Μια δεύτερη σειρά το 1983 με τον Ντέιβιντ Σόουλ στο ρόλο του Ρικ και τον Ρέι Λιότα στο ρόλο του μπάρμαν Σάσα, “κατέβηκε” μόλις μετά από τρεις εβδομάδες.

▪ Ένας Βραζιλιάνος σινεφίλ ονόματι Χοάο Λουίζ Αλμπουέρκ “διέλυσε” μια κόπια της ταινίας και έκανε ένα καινούριο μοντάζ, ώστε η Ίλζα να μην μπαίνει στο αεροπλάνο με τον Βίκτορ. Η ταινία με το καινούριο μοντάζ προβλήθηκε στο φεστιβάλ του Ρίο το 1987.

▪ Η ατάκα “Play it again Sam” δεν ακούγεται πουθενά στην ταινία, ούτε υπάρχει γραμμένη στο σενάριο. Η ατάκα στο θεατρικό έργο ήταν “Play it you dumb bastard...”, σε μια αρχική μορφή του σεναρίου “Play it you dumb...”, ενώ ο Ρικ λέει “If she can stand it, I can. Play it...”. Όλα τ' άλλα οφείλονται στον Γούντι Άλεν…

Διαβάστε ακόμη:
«Ο Ταξιτζής»: μικρά trivia μιας μεγάλης ταινίας