Το 18ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας εγκαινίασε για πρώτη φορά ένα νέο διαγωνιστικό τμήμα για τις ελληνικές μικρού μήκους ταινίες. Η συμμετοχή ήταν θεαματική (65 ταινίες) και τα ταλέντα αναρίθμητα. Το cinemagazine.gr κάνει μια ανασκόπηση στους μικρομηκάδες του Φεστιβάλ και δίνει για λίγο το λόγο στους νέους κινηματογραφιστές.
Από τη μνήμη δεν μπορείς να αποδράσεις. Και η συγνώμη δεν είναι πάντα αρκετή.Ίσως όμως, εκεί, στο τέλος, ο πόνος να σβήνει και να έρχεται η λύτρωση...
To «Σσσσς» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γεράρδη και σενάριο της Μαρίας Τσιτσιβού είναι μια ταινία για την αίσθηση μοναξιάς της ηρωίδας της, μιας μοναξιάς υπαρξιακής και για τη διαδρομή της στη λύτρωση.
Ο Δημήτρης Γεράρδης σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου και ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία το 1991. Έως το 1994, εργάστηκε σε τηλεταινίες και τηλεοπτικές σειρές ως βοηθός ηχολήπτη, βοηθός παραγωγής και βοηθός σκηνοθέτη. Από το 1995 έως σήμερα εργάζεται ως σκηνοθέτης και μοντέρ σε εκπομπές και σειρές της ιδιωτικής και δημόσιας τηλεόρασης, (Alpha, Alter, Mega, ΝΕΤ, ΕΤ1). Ασχολείται με τη φωτογραφία.
Κάναμε στον σκηνοθέτη του «Σσσσς» τις τέσσερις μπανάλ ερωτήσεις που πρέπει να απαντά κάθε νέο ταλέντο, και εκείνος μας απάντησε:
1. Tι είναι αυτό που σε εμπνέει στη δουλειά σου;
Στο "Σσσσς" πηγή έμπνευσης ήταν το σενάριο της Μαρίας Τσιτσιβού με την (υπαρξιακή) μοναξιά της ηρωίδας της και τη (σπανιότατη) αίσθηση του χρέους
2. Ποιο είναι το επόμενό σου (κινηματογραφικό) σχέδιο;
Ψάχνω πάντα σενάρια, ανεξαρτήτου διάρκειας. Θα μπορούσε να είναι και μικρή αγγελία!
3. Και ποιο είναι το πιο τρελό σου (κινηματογραφικό) όνειρο;
Νομίζω ότι να καταφέρουμε όλοι, απλά να τελειώσουμε την επόμενη ταινία, είναι από μόνο του ένα τρελό όνειρο...
4. Πώς βλέπεις τα πράγματα στην Ελλάδα σε σχέση με τη δουλειά που θες να κάνεις;
Θα αντισταθώ στον πειρασμό της μιζέριας. Ας μην ξεχνάμε, ότι παραμένουμε ακόμα, στο ελάχιστο ποσοστό ανθρώπων στον πλανήτη που ευημερούν και ότι ακόμα τουλάχιστον δεν σκάει καυτό μολύβι γύρω μας. Και ας αναλογιστούμε τις συμπεριφορές και καταστάσεις που (στην καλύτερη περίπτωση) ανεχτήκαμε τα τελευταία χρόνια.