ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΑΙΝΙΑ
Η τέχνη είναι παγκόσμια γλώσσα και οφείλει να αναγνωρίζεται, αλλά και να εορτάζεται, ως τέτοια και στο σινεμά. Μέσα από 85 επίσημες υποβολές για το φετινό Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας και λίγα χρόνια μετά τον ιστορικό θρίαμβο μιας μη-αγγλόφωνης ταινίας στην ιστορία του θεσμού (τα «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν-χο), η πεντάδα φέτος έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον μιας και μία «διεθνής» ταινία προέκυψε να είναι κι αυτή που συγκέντρωσε τις περισσότερες υποψηφιότητες της φετινής απονομής.
Ο λόγος για την περιβόητη (ή για άλλους διαβόητη) «Emilia Perez» του Ζακ Οντιάρ, που σημείωσε τον αριθμό-ρεκόρ των 13 υποψηφιοτήτων (τις περισσότερες για ξενόγλωσση ταινία στην ιστορία του θεσμού), η οποία ζει τις τελευταίες εβδομάδες το δικό της εξωκινηματογραφικό ταξίδι ανόδου - καθόδου μετά την ανάσυρση των απαράδεκτων tweets της Κάρλα Σοφία Γκασκόν, αλλά και την εξίσου απαράδεκτη στάση του Οντιάρ που την «άδειασε». Ο επικοινωνιακός όλεθρος που ακολούθησε και ανέδειξε επιπλέον τη διχαστική αποδοχή που είχε η ταινία από το κοινό, φαίνεται πως «έβλαψε» ενδεχόμενες νίκες της στην κατηγορία Καλύτερης Ταινίας, Α’ Γυναικείου, αλλά τα Όσκαρ για Β’ Γυναικείο (Ζόι Σαλντάνα), Τραγούδι (El Mal) και Διεθνούς Ταινίας παραμένουν «κλειδωμένα».
Η εκρηκτική, ριψοκίνδυνη και απροσδόκητη «Emilia Perez» του Οντιάρ, των 5 βραβείων της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, των Καννών και των διάσημων συμμάχων (Τζέιμς Κάμερον, Μέριλ Στριπ, Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, Τζον Γουότερς, Μαντόνα, Ντενί Βιλνέβ, Κώστας Γαβράς, Έμιλι Μπλαντ, Μάικλ Μαν, Πολ Σρέιντερ, Όλιβερ Στόουν έχουν εκφράσει δημόσια τη θετική τους άποψη για την ταινία) προέκυψε στην πορεία πιο αμφιλεγόμενη από τον ομώνυμο χαρακτήρα. Αν υπάρξουν δεύτερες σκέψεις, τότε το Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας θα πάει στο συγκινητικό ιστορικό δράμα «Είμαι Ακόμη Εδώ» του Βάλτερ Σάλες, που διεκδικεί επίσης βραβεία στις κατηγορίες Ταινίας και Α’ Γυναικείου, ενώ οι υπόλοιπες τρεις ταινίες της κατηγορίας «Flow», «Το Κορίτσι με τη Βελόνα», «Ο Σπόρος της Ιερής Συκιάς» λειτουργούν περισσότερο ως ενδιαφέρουσες επισημάνσεις με ελάχιστες ελπίδες για διάκριση. Πάνος Γκένας
Θα κερδίσει: «Emilia Perez»
Θα θέλαμε να κερδίσει: «Emilia Perez»
ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Με την Ένωση Σεναριογράφων να ψηφίζει «Anora» για Πρωτότυπο Σενάριο και τη στήριξη της ταινίας από Παραγωγούς και Σκηνοθέτες, φαινομενικά η κατηγορία γέρνει προς την πλευρά του Σον Μπέικερ. Όμως, στα βραβεία των σεναριογράφων από την πεντάδα είχε να ανταγωνιστεί μόνο το «A Real Pain». Αν οι ψηφοφόροι της Ακαδημίας προκρίνουν την πρωτοτυπία της κεντρικής ιδέας κι αν πιστώσουν τον ρυθμό της «Anora» σε άλλη κατηγορία - στο μοντάζ, πιθανότατα- η πλάστιγγα γέρνει υπέρ της Φαρζά. Στο «Brutalist» το επίτευγμα είναι πρωτίστως σκηνοθετικό (και σκηνογραφικό), αρκετοί φαίνεται να έχουν ενστάσεις για το δεύτερο μισό της ταινίας και ειδικά για το φινάλε της κι αυτές πιστεύουμε ότι θα του κοστίσουν στην κατηγορία.
Αν πάντως μια ταινία στηρίζει τον ρυθμό της (και την ψυχή της) στο σενάριο της, αυτή είναι το «September 5», που με αφορμή το γνωστό αιματηρό συμβάν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972 - αφορμή που θα πληρώσει άδικα από μερίδα του ελληνικού κοινού λόγω της τρέχουσας συγκυρίας-, βγάζει σασπένς μέσα από τον διάλογο και εμπνέει μια απαραίτητη ταινία για τη δημοσιογραφική ηθική - συγκλονιστική η σκηνή όπου ο χαρακτήρας του Τζον Μάγκαρο παίρνει μερικά δευτερόλεπτα, πριν διαπράξει συνειδητά την ύβρη. Εκτιμούμε ότι θα κερδίσει η «Anora» τελικά, κάπου πρέπει να φανεί η στήριξη του από τα Σωματεία - και στην Καλύτερη Ταινία ο υπογράφων δεν το βλέπει. Αν κάποια ταινία μπορεί να κάνει την έκπληξη, αυτή πιστεύουμε ότι είναι το «Substance». Γιάννης Βασιλείου
Θα κερδίσει: «Αnora»
Θα θέλαμε να κερδίσει: «September 5»
ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει φέτος η κατηγορία του Διασκευασμένου Σεναρίου, με άλλες ταινίες να κερδίζουν από νωρίς έδαφος μέσα στη χρονιά και άλλες να χάνουν προοδευτικά σε δυναμική, ιδιαίτερα όσο πλησιάζουμε προς τη μεγάλη βραδιά των Όσκαρ.
Το πολυσυζητημένο «Emilia Perez» βασισμένο στο ομώνυμο λιμπρέτο του Ζακ Οντιάρ, το οποίο με τη σειρά του έχει βασιστεί - εν μέρει - σε ένα κεφάλαιο του μυθιστορήματος του Γάλλου συγγραφέα Μπορίς Ραζόν με τίτλο «Écoute», δεν έχει καταφέρει να σημειώσει κάποια αξιοσημείωτη πορεία στην κατηγορία του σεναρίου και το ίδιο ισχύει και για το «A Complete Unknown» του Τζέιμς Μάνγκολντ, το βιογραφικό, μουσικό δράμα για τα νεότερα χρόνια της καριέρας του Μπομπ Ντίλαν που αντλεί υλικό από το βιβλίο του 2015 «Dylan Goes Electric!» του Αμερικανού μουσικού Ελάιτζα Γουόλντ, το οποίο έχει εξασθενίσει σε δημοφιλία τις τελευταίες εβδομάδες.
Αντίθετα το «βαρύ πυροβολικό» της κατηγορίας αποτελούν το λιγότερο «διάσημο» «Nickel Boys» του Ραμέλ Ρος για τη ζωή δυο Αφρό-Αμερικανών αγοριών σε ένα αναμορφωτήριο του ’60 στη Φλόριντα, το οποίο έκανε τη διαφορά και έφυγε νικητής από τα Βραβεία της Ένωσης Αμερικανών Σεναριογράφων, για το διασκευασμένο του σενάριο βασισμένο στην ομότιτλη νουβέλα του συγγραφέα Κόλσον Γουάιτχεντ και κυρίως το «Κονκλάβιο», το πολιτικό/παπικό θρίλερ του Έντουαρντ Μπέργκερ, που αποτελεί και το φαβορί, ιδιαίτερα μετά την πρόσφατη νίκη του στα βραβεία BAFTA.
Η λίστα ολοκληρώνεται με το «Η Παράσταση του Σινγκ Σινγκ» του Γκρεγκ Κουένταρ, ένα δράμα φυλακής που τραβάει από το υπαρκτό πρόγραμμα «Αναμόρφωσης μέσω των Τεχνών» όπως αυτό εφαρμόζεται στη φυλακή υψίστης ασφαλείας του Σινγκ Σινγκ, μια συγκινητική, αληθινή ιστορία, την οποία ίσως δούμε να κάνει τελικά την έκπληξη, παρά την απουσία της από τις νίκες στα μεγάλα βραβεία του Διασκευασμένου Σεναρίου. Βαρβάρα Κοντονή
Θα κερδίσει: «Κονκλάβιο»
Θα θέλαμε να κερδίσει: «Κονκλάβιο»
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Σε μια χρονιά που αριθμεί αρκετά ντέρμπι ώστε να καταγράφεται ευρέως σαν «η χρονιά δίχως φαβορί», στην Φωτογραφία έχουμε πρωτοπόρο και είναι πλησίον του ακλόνητου. Ο Λολ Κρόουλι, ο Αυστραλός που ντεμπουτάρει στα Όσκαρ βοηθώντας άρρηκτα τον Μπρέιντι Κόρμπετ στο «μπρουταλιστικό» όραμα του, είναι φαβορί όπου και αν κοιτάξεις, εκτός…από τους πιο αρμόδιους: Η Ένωση των Φωτογράφων (ASC), στην οποία ανήκει ο Αυστραλός και ήταν υποψήφιος φέτος, έδωσε το βραβείο της στον Έντουαρντ Λάτσμαν για την «Maria» του Πάμπλο Λαραΐν. Τι σημαίνει αυτό; Ίσως όχι πολλά. Το ποσοστό της Ένωσης σε τελικούς οσκαρικούς νικητές είναι 18/38, ευστοχία που δεν σου χαρίζει δαχτυλίδι. Όποιον άλλο κι αν ρωτήσεις απαντά «Κρόουλι» και στα στοιχήματα, να πούμε για τους παίκτες της πιάτσας, ο Λάτσμαν είναι ο 5ος στην σειρά πιθανότητας νίκης. Αυτό σημαίνει ότι ο για 4η φορά οσκαρικός υποψήφιος πληρώνει και καλύτερα…
Πέρα από το σύμπαν του «The Brutalist», που μεγαλώνει σαν επίτευγμα και λόγω του τόσο χαμηλού προϋπολογισμού, πέρα και από την αποτύπωση του παρισινού λυκόφωτος της Μαρία Κάλλας και της πλάνης που μας έκανε να πιστέψουμε ότι η Αντζελίνα Τζολί είναι η Μαρία Κάλλας για 124 λεπτά, υπάρχουν δύο δουλειές που διαγκωνίζονται για την δεύτερη θέση στα στοιχήματα, θεωρητικά και στις πιθανότητες νίκης. Ο ένας είναι ο Αυστραλός Γκρεγκ Φρέιζερ, ο μόνος οσκαρούχος της πεντάδας (για το πρώτο «Dune») που φωτογράφισε και πάλι το σύμπαν του Βιλνέβ και ο άλλος είναι ο Αμερικανός Τζάριν Μπλάσκε, ο φωτογράφος του επιτηδεύματος του Ρόμπερτ Έγκερς («Nosferatu»). Μια εντελώς χτυπητή προσπάθεια, άριστη μεν, αλλά άμα ήταν να βραβεύουμε τοιουτοτρόπως το αριστείο τότε ο Κόλιν Γουάτκινσον του «The Fall» θα είχε πάρει Όσκαρ. Δεν ήταν καν υποψήφιος.
Την πεντάδα κλείνει η ταινία για την οποία μιλούσαν όλοι, για λάθος λόγους, και για ένα διάστημα αποσιώπησαν περισσότεροι, ξανά για λάθος λόγους. Η «Εμίλια Πέρεζ» παρασύρει τον Πολ Γκιγιόμ στην άβυσσο του σιωπηρού cancel. Ο Γάλλος είναι στην πρώτη του παρουσία στα Όσκαρ, όμως εδώ συνιστά μια ακόμα τρανή απόδειξη ότι κοντεύουμε 100 οσκαρικά χρόνια και οι ταινίες ακόμα έχουν «βαρυτικό πεδίο» συμπαρασύροντας υποψηφίους τους. Είναι μια καλή δουλειά ασφαλώς αλλά τόσο σε αυτήν, όσο και σε αυτήν του Μπλάσκε κοιτάς ποιες έμειναν έξω («Blitz», «Megalopolis», «Challengers», «Queer», «Grand Tour» – δεν είναι και άσημες!) έξω και απορείς. Ηλίας Δημόπουλος
Θα κερδίσει: «The Brutalist»
Θα θέλαμε να κερδίσει: «Maria»
ΜΟΝΤΑΖ
Το γράφουμε κάθε χρόνο στην κατηγορία και θα συνεχίζουμε να το γράφουμε. Το βασικό εργαλείο που καθιστά το σινεμά αυτό που είναι και το διαχωρίζει από το θέατρο – διόλου τυχαία επιλογή- είναι το μοντάζ. Μνημειώδης η ύβρη προς τον Θεό του Σινεμά να απονεμηθεί το βραβείο πριν την έναρξη της μετάδοσης της τελετής και να ενταχθεί ειρωνικά σε ένα… μοντάζ μαζί με «κάτι άλλα τεχνικά βραβεία» πριν από τρία χρόνια, ευτυχώς η Ακαδημία έβαλε μυαλό στο μεταξύ. Με μια γρήγορη αναδρομή στους δέκα τελευταίους νικητές της κατηγορίας, διαπιστώνουμε ότι τα Όσκαρ προτιμούν πιο φαντεζί δουλειές στην κατηγορία, βραβεύουν μοντάζ που (παρα)φαίνεται – με χρονολογική σειρά νικητές ήταν το «Whiplash», το «Mad Max:Fury Road», το «Ηacksaw Ridge», το «Dunkirk», το «Bohemian Rhapsody», το «Ford vs Ferrari», το «Sound of Metal», το «Dune», το «Everything, Everywhere all at Once» και το «Oppenheimer».
Aπό αυτή τη σκοπιά, προβάδισμα έχουν η «Anora» και το «Emilia Perez». Το δεύτερο έχει χάσει έδαφος για τους γνωστούς λόγους και, ας μη γελιόμαστε, δεν έχει καμία τύχη, το πρώτο είναι βασικός διεκδικητής μαζί με την ταινία που πιστεύουμε ότι θα κερδίσει. Θα παρατηρήσατε παραπάνω ότι επί οχτώ χρόνια νικητής στην κατηγορία και στην καλύτερη ταινία δεν ταυτιζόταν, το trend άλλαξε τα τελευταία δύο. Το «Κονκλάβιο» λοιπόν οφείλει στο μοντάζ του τη συνοχή του, τον σφιχτό ρυθμό του, τον λόγο που αποτελεί μια συναρπαστική ταινία μεγάλου (ενήλικου) κοινού, ενώ διαδραματίζεται σε κλειστούς χώρους και η δράση του στηρίζεται αποκλειστικά σε ιερείς που συζητούν μεταξύ τους. Θεωρούμε λοιπόν ότι θα κατατροπώσει τόσο τα δύο προαναφερθέντα φιλμ, όσο και τα «Brutalist» και «Wicked», και θα φύγει νικητής από την κατηγορία. Κι αν με ρωτάτε, το ένστικτό μου λέει ότι το trend των τελευταίων δύο ετών θα συνεχιστεί - το Σωματείο Ηθοποιών και τα BAFTA στηρίζουν την πεποίθησή μου. Γιάννης Βασιλείου
Θα κερδίσει: «Κονκλάβιο»
Θα θέλαμε να κερδίσει: «Κονκλάβιο»
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ και ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΜΜ
Σε μία πολύ ρευστή χρονιά, ακόμα και τα προγνωστικά στην κατηγορία ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ είναι δύσκολα. Με τις ταινίες «Super/Man: The Christopher Reeve Story» και «Will & Harper» εκτός υποψηφιοτήτων, οι δυο τίτλοι που συγκεντρώνουν τις περισσότερες πιθανότητες για βράβευση είναι τα «No Other Land» και «Porcelain War» (αμφότερα συμμετείχαν στο διαγωνιστικό των Νυχτών Πρεμιέρας, το πρώτο κέρδισε τη Χρυσή Αθηνά). Στο πολυσυζητημένο «No Other Land» με περγαμηνές από Μπερλινάλε μία κολεκτίβα ακτιβιστών από το Ισραήλ και την Παλαιστίνη καταγράφει τον μεθοδικό ξεριζωμό των Αράβων κατοίκων από τους 19 οικισμούς της Μασαφέρ Γιάτα. Στο «Porcelain War» με περγαμηνές από Sundance, τρεις Ουκρανοί καλλιτέχνες αναζητούν ψήγματα ομορφιάς εν μέσω καταστροφής. Αν ήταν στο χέρι μας, θα το δίναμε στο «Καμία Άλλη Γη». Το σίγουρο είναι πως η τελική απόφαση των μελών της Ακαδημίας θα είναι ενδεικτική τόσο της κινηματογραφικής, όσο και της πολιτικής της θέσης.
Στην κατηγορία ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ, η συγκλονιστική ελεγεία για την θανατική ποινή «I Am Ready, Warden» της Σμιρίτι Μούντρα (ήταν υποψήφια και το 2020 με το «St. Louis Superman») είναι το φαβορί για το βραβείο, απέναντι στο «Death by Numbers» της Κιμ Α.Σνάιντερ για το μακελειό στο λύκειο του Πάρκλαντ των ΗΠΑ που είχε προκαλέσει παγκόσμιο σοκ το 2018. Πάνος Γκένας
Θα κερδίσει (μεγάλου μήκους): «Καμια Άλλη Γη»
Θα κερδίσει (μικρού μήκους): «I Am Ready, Warden»
Μείνετε συντονισμένοι στο ΣΙΝΕΜΑ! Την Κυριακή 2 Μαρτίου οι συντάκτες του cinemagazine.gr θα παρακολουθήσουν την 97η Τελετή Απονομής των Όσκαρ και θα ενημερώνουν διαρκώς σάιτ και σελίδες των social media με νέα και νικητές. Βάλτε κανάτες καφέ και ξενυχτήστε μαζί μας!
