Ένας φτωχοδιάβολος που σκάβει τάφους, μπλέκει για τα καλά όταν κλέβει ένα φέρετρο που ξυπνά ένα φάντασμα και αφού διηγείται σ' αυτό μια ιστορία για να γλυτώσει, ξυπνά και το φάντασμα της ηρωίδας της ιστορίας του.

Δεν μπορεί να μην σου φτιάχνουν την διάθεση κάποια πράγματα. Εδώ, όχι μόνο ο Παρκ Τσαν-γουκ (ξανα)μπαίνει στο κλαμπ των δημιουργών που φτιάχνουν έργα με το iPhone (με το 13 τούτος), δημιουργών όπως ο Σον Μπέικερ («Tangerine») και ο Σόντερμπεργκ («Unsane»), αλλά φτιάχνει και ένα εργάκι που σου διαγράφει χαμόγελο από αυτί σε αυτί. Σημειωτέον ότι ο Παρκ δεν το κάνει αυτό για πρώτη φορά, το είχε διαπράξει και με το μικρού μήκους «Night Fishing» του 2011, που είχε γυριστεί εξ ολοκλήρου με το iPhone 4.

Το «Life is But A Dream» έχει μια τόλμη που αποτυπώνεται και στο ότι έχει στοιχεία ρομάντζου, wuxia (ταινίας πολεμικών τεχνών δηλαδή) και μιούζικαλ (!!), ενώ αρκεί να δεις την εικόνα του για να διαπιστώσεις πώς όλα τα παραδοσιακά μέσα έχουν συμπεριληφθεί κανονικά με ολότελα διαφορετικό τρόπο πια για να υπάρξει ένα αυτάρκες αποτέλεσμα που δεν έχει να ζηλέψει. Όμως εδώ είναι η ιδιοσυγκρασία που αποκαλύπτεται μέσα από μια προσπάθεια δίχως εμπορικό άγχος, γεμάτη από την διάθεση της αφήγησης, της «χαμένης» τέχνης του να «πεις μιας ιστορία». Μεγάλη προίκα - και λόγος αισιοδοξίας.

Δείτε εδώ το ταινιάκι των 20 και κάτι λεπτών, φωτογραφημένο από τον Κιμ Γου-χιουνγκ, τον διευθυντή του σκηνοθέτη στην θαυμάσια τηλεοπτική «Μικρή Τυμπανίστρια» του 2018.