Το πρώτο μέρος του (όχι και τόσο επικού, θα το διαπιστώσετε) φινάλε της σειράς «Twilight», που λατρεύουν σε σημείο αφωνίας οι απανταχού έφηβες, είναι πια ανάμεσά μας και είναι σίγουρο ότι θα σπάσει ταμεία, όπως και τις καρδιές του κοινού του, αφού τα νέα είναι χαρμόσυνα: τα παιδιά παντρεύονται! Λιγότερο χαρμόσυνη είναι η συνέχεια, αφού η Μπέλα και ο Έντουαρντ ήταν πολύ απασχολημένοι με την αιώνια αγάπη τους για να πάρουν προφυλάξεις και ο απόγονος είναι καθ' οδόν, βάζοντας σε κίνδυνο την ζωή της μαμάς.
Όσο λοιπόν αυτό το αδιέξοδο διαδραματίζεται στους κινηματογράφους, εμείς επιλέξαμε πέντε χαρακτηριστικές στιγμές που έκαναν την σειρά αυτό που είναι σήμερα, ευτυχώς ή δυστυχώς.
Το όνειρο που τα ξεκίνησε όλα
Όλα άρχισαν με ένα βιβλίο που άρχισε από ένα όνειρο. Σύμφωνα με δηλώσεις που έχει κάνει η Στέφενι Μέγιερ, το συγγραφικό μυαλό πίσω από όλα αυτά, το κίνητρο για να αρχίσει να γράφει ήρθε μετά από ένα όνειρο, στο οποίο 'είδε' ένα κορίτσι ξαπλωμένο σε ένα ανθισμένο λιβάδι δίπλα σε έναν απαστράπτοντα βρικόλακα, που την θέλει απεγνωσμένα αλλά θέλει επίσης να πιει και το αίμα της. Η εικόνα έδωσε τη βάση για ένα από τα κεφάλαια του βιβλίου και ξεκίνησε την όλη περιπέτεια για την Μέγιερ, που παραδέχτηκε ότι δεν είχε γράψει ούτε διήγημα πριν αλλά ένιωσε να ωθείται από αυτό το σύντομο όραμα – κάτι που εξηγεί την ισχνή πλοκή που έχει ξετανίσει σε τέσσερα ατελείωτα βιβλία ίσως;
Η οντισιόν που έφερε τον Έντουαρντ στην ζωή
Παρόλο που η μηχανή του «Twilight» θα λειτουργούσε εξίσου καλά με όποιον ηθοποιό, ο Ρόμπερτ Πάτινσον πλέον αδιαμφισβήτητα είναι ο ονειρεμένος Έντουαρντ, ρόλος που εκτόξευσε το αστέρι του (ποιος θυμόταν τον δύσμοιρο Σέντρικ του από τον «Χάρι Πότερ»…) και του σέρβιρε έτοιμη καριέρα. Όμως υπήρχε μια εποχή που ο Πάτινσον δεν ήταν καν στους τελικούς υποψηφίους – ήταν απλά ένας άγνωστος Βρετανός ηθοποιός που είχε απολυθεί από την προηγούμενη δουλειά του και σκεφτόταν σοβαρά να παρατήσει την ηθοποιία. Θεωρώντας τον συγκεκριμένο ρόλο ως μία από τις τελευταίες ευκαιρίες να μείνει στον χώρο, ο Πάτινσον πλήρωσε ο ίδιος το εισιτήριο για το Λος Άντζελες, όπου και πέρασε από οντισιόν δίπλα στην Κρίστεν Στιούαρτ. Το δοκιμαστικό έγινε πάνω στο κρεβάτι της σκηνοθέτη Κάθριν Χάρντγουικ (μην σας μπαίνουν πονηρές ιδέες, σε μια χαρακτηριστικά αθώα σκηνή της πρώτης ταινίας αναφερόμαστε - δείτε παραπάνω φωτογραφία) και ήταν τόσο δυνατό, η χημεία των δύο ηθοποιών τόσο εκρηκτική, που ο ρόλος ήταν πια δικός του. Τι κι αν η Μέγερ έκανε μούτρα για ένα διάστημα γιατί στο κεφάλι της η Μπέλα ήταν η Έμιλι Μπράουνινγκ και ο Έντουαρντ ο –τωρινός Σούπερμαν – Χένρι Κάβιλ;
Η επιλογή που έσωσε την καριέρα του Τέιλορ Λότνερ
Για ένα διάστημα εκεί γύρω στο 2008 υπήρξε το σοβαρό ενδεχόμενο ο Τζέικομπ Μπλακ να αλλάξει χέρια: ο σκηνοθέτης της δεύτερης ταινίας, Κρις Γουάις, και η εταιρεία παραγωγής Summit αμφέβαλλαν αν ο Τέιλορ Λότνερ θα μπορούσε να κρατήσει τον ρόλο, που απαιτούσε πλέον έναν ηθοποιό τρεις φορές μεγαλύτερο σε όγκο. Ο Λότνερ, όμως, έδειξε μία πεισματάρικη αποτελεσματικότητα (που συνήθως λείπει από τις ερμηνείες του) και κέρδισε επάξια τη πρωταγωνιστική πλέον θέση του στην σειρά. Ήταν μια τελικά έξυπνη κίνηση εκ μέρους των παραγωγών, και μια ένδειξη αφοσίωσης όχι ακριβώς χαρακτηριστική των χειρισμών τους: η Ρέιτσελ Λεφέβρ, η κοκκινομάλλα Βικτόρια που διψά για εκδίκηση από την πρώτη ταινία, αντικαταστάθηκε με γρήγορες διαδικασίες γιατί τόλμησε να υπογράψει σε μια άλλη ταινία χωρίς να συμβουλευτεί τους παραγωγούς του «Twilight» - οι δύο παραγωγές συνέπιπταν για μερικές ημέρες.
Η απόφαση που έκανε το μαρτύριο να διαρκέσει περισσότερο
Όπως και ο «Χάρι Πότερ» λίγους μήνες νωρίτερα, οι άνθρωποι πίσω από το «Λυκόφως» ανακοίνωσαν πριν περίπου δύο χρόνια ότι το τελευταίο βιβλίο, «Χαραυγή», θα σπάσει σε δύο ταινίες για να εξυπηρετήσει καλύτερα την πλοκή. Ποια πλοκή; Ίσως να έπρεπε να διαβάσουν προσεκτικότερα και να συνειδητοποιήσουν ότι είναι ένα βιβλίο που εκ πρώτης όψεως μοιάζει γεμάτο ζουμί (είναι και πάνω από 700 σελίδες, εύκολο το λάθος) αλλά καταλήγει γεμάτο με φλυαρίες και την πιο εκνευριστική αντι-κορύφωση που μπορεί να φανταστεί κανείς. Έτσι όσοι δεν γνωρίζουν τα βιβλία έχουν να υπομείνουν ένα πρώτο μέρος που ασχολείται με ένα μάτσο βρικόλακες που στέκονται γύρω από μια έγκυο ανήσυχοι και ένα δεύτερο με ένα μάτσο βρικόλακες που στέκονται γύρω από ένα νεογέννητο ανήσυχοι – γι’ αυτό μην περιμένετε επικές μάχες και αληθινό κίνδυνο. Τα λεφτά τους, πάντως, θα τα βγάλουν άρα, κυνικά μιλώντας, καλά έκαναν.
Η ατολμία που σημάδεψε μια ολόκληρη σειρά
Δεν είναι ακριβώς στιγμή, όσο γενικότερη προσέγγιση, η οποία σίγουρα πηγάζει πάνω από όλα από τα ίδια τα βιβλία και δεν είναι ατόπημα μόνο των ταινιών, αλλά είναι ένα χαρακτηριστικό τόσο ταυτισμένο μαζί τους που είναι αδύνατο να το προσπεράσεις ως επιλογή. Μιλάμε φυσικά για τον εξοργιστικά σεμνότυφο χειρισμό μιας ιστορίας με ζουμερές προοπτικές και τη γενικότερη ατολμία έτσι ώστε όσο το δυνατόν περισσότερα δωδεκάχρονα να προσκυνήσουν στο βωμό που έφτιαξε η ατάλαντη 'συγγραφέας' Μέγιερ. Ο υποβόσκων συντηρητισμός απέναντι στο όποιο αισθησιακό υπόβαθρο και η γελοία κατάληξη της ιστορίας, που ακυρώνει την όποια αίσθηση κινδύνου και αναιρεί τις όποιες θυσίες υποτίθεται ότι κάνει με τις επιλογές της η Μπέλα, ταιριάζουν με την δειλία με την οποία οι κινηματογραφιστές έχουν προσεγγίσει τις ταινίες, κάνοντάς τις κινηματογραφικά πλήρως αδιάφορες, άβολα σοβαροφανείς έως ξεκαρδιστικά μελό, και πάνω από όλα βαρετές για όποιον μη φαν του βιβλίου. Είναι μια σειρά που θα μείνει στην ιστορία μεν, αλλά για όλους τους λάθος λόγους δε.
Χριστίνα Λιάπη
Διαβάστε επίσης: Τα Βαμπίρ είναι παντού! και Η Θανατηφόρα Γοητεία των Βαμπ.
