Ούτε στα πιο τρελά του όνειρα δεν φανταζόταν ο Πίτερ Τζάκσον ότι κάποια μέρα θα γινόταν ένας από τους πιο διάσημους σκηνοθέτες του κόσμου. Από τα ψεύτικα λουτρά αίματος, τα αυτοσχέδια ζόμπι και τους σχεδόν... αποκριάτικους εξωγήινους, στη χρυσοφόρα Μέση Γη με τα υπερσύγχρονα εφέ και τους εκατομμύρια θεατές.

Ο Πίτερ Τζάκσον ξεκίνησε όντως από πολύ χαμηλά, κάνοντας ταινίες β-διαλογής (b-movies) με αμφιλεγόμενη θεματολογία (μαύρες κωμωδίες, πλούσιες σε κάθε άλλο παρά αληθοφανείς... διαμελισμούς), για να φτάσει μέσα σε μερικά χρόνια να πρωταγωνιστεί στην πρέμιερ λιγκ του Χόλιγουντ, υπογράφοντας κάποιες από τις ακριβότερες κινηματογραφικές παραγωγές όλων των εποχών και σαρώνοντας τα χρυσά αγαλματίδια.

Οχι κι άσχημα για έναν γόνο μεταναστών εργατών, ο οποίος, όταν πρωτοξεκίνησε να σκηνοθετεί στις αρχές της δεκαετίας του 1980, τα έκανε κυριολεκτικά όλα μόνος του (τον ηθοποιό, τον σκηνοθέτη, τον σεναριογράφο, τον παραγωγό, τον υπεύθυνο για τα οπτικοακουστικά εφέ κ.ά.) και μάλιστα με μια κάμερα... δανεική.

Γόνος μεταναστών από την Αγγλία, ο Τζάκσον γεννήθηκε σε μια μικρή παραλιακή πόλη της κεντρικής Νέας Ζηλανδίας στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Η μητέρα του ήταν εργάτρια στη βιομηχανία και ο πατέρας του υπάλληλος μισθοδοσίας. Το μικρόβιο του κινηματογράφου ο Πίτερ το κόλλησε βλέποντας ταινίες όπως το «Κινγκ Κονγκ» (του 1933) και τηλεοπτικές σειρές όπως «Το Ιπτάμενο Τσίρκο» των Μόντι Πάιθον. Το εν λόγω μικρόβιο έμελλε να εξελιχθεί σε... πάθος όταν ένας οικογενειακός φίλος, βλέποντας πως ο μικρός Πίτερ ενθουσιαζόταν να τραβάει φωτογραφίες, του χάρισε μια κάμερα τύπου Super 8mm. Οπλισμένος με το εν λόγω εργαλείο, άρχισε σε ηλικία 9 ετών να σκηνοθετεί τις πρώτες του ταινίες μικρού μήκους.

Στα 16 του παράτησε το σχολείο κι άρχισε να εργάζεται σε μια τοπική εφημερίδα ως τυπογράφος και επεξεργαστής φωτογραφιών. Στο συγκεκριμένο πόστο παρέμεινε για 7 χρόνια, ενώ εξακολουθούσε να ζει με τους γονείς του κάνοντας σκληρές οικονομίες κι αυτό διότι απώτερος στόχος του ήταν να μπορέσει να συγκεντρώσει αρκετά χρήματα ώστε να αγοράσει τον δικό του κινηματογραφικό εξοπλισμό.

Μαθήματα κινηματογράφου, βέβαια, ο Τζάκσον ουδέποτε παρακολούθησε. Ο,τι έμαθε το έμαθε μόνος του, στην πράξη, σπάζοντας τα μούτρα του και μαθαίνοντας από τα λάθη του. Χαρακτηριστικά του η τελειομανία, το πάθος για τον κινηματογράφο και η αστείρευτη έμπνευση.

Την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, ο Πίτερ Τζάκσον ξεκίνησε να τη γυρίζει το 1983, σε ηλικία 22 ετών, με μια μεταχειρισμένη κάμερα αξίας μόλις 250 δολ. Ο λόγος για ένα b-movie τρόμου και επιστημονικής φαντασίας με πενιχρό μπάτζετ, τραγελαφικό σενάριο (πεινασμένοι εξωγήινοι προσγειώνονται στη Γη με στόχο να μετατρέψουν το ανθρώπινο είδος σε φαγητό), αυτοσχέδια εφέ και πρωταγωνιστές, τον ίδιο τον Τζάκσον, τους φίλους του αλλά και τους γείτονες, οι οποίοι φυσικά συμμετείχαν στο όλο πρότζεκτ αμισθί. Τα γυρίσματα γίνονταν μόνο Σαββατοκύριακο, καθότι τις καθημερινές ο σκηνοθέτης εργαζόταν σε τοπική εφημερίδα, και διήρκεσαν συνολικά τέσσερα χρόνια. Κι, όμως, παρά τον ερασιτεχνισμό της, η εν λόγω ταινία (η οποία έκανε πρεμιέρα το 1987 με τον τίτλο «Bad Taste») έμελλε να προβληθεί στο Φεστιβάλ των Κανών αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές και να φτάσει στο σημείο να θεωρείται κλασική.

Απολύτως αναπάντεχη, αυτή η πρώτη επιτυχία ήταν αρκετή ώστε να κάνει τον Τζάκσον να παρατήσει τη δουλειά του και να αφιερωθεί πλήρως σε αυτό που αγαπάει όσο τίποτα άλλο: τον κινηματογράφο. Βέβαια, τα πρώτα χρόνια, τα ομολογουμένως παράξενα γούστα του δεν άλλαξαν, με αποτέλεσμα αυτός να συνεχίσει να γυρίζει ταινίες με εξωφρενικά σενάρια όπως τη μαύρη κωμωδία με πρωταγωνιστές...λούτρινα (το «Meet the Feebles») και το βουτηγμένο στο αίμα σπλάτερ «Braindead».

Το ραντάρ του Χόλιγουντ έμελλε να τον εντοπίσει το 1994, οπότε αυτός παρουσίασε μια -περισσότερο σοβαρή- ταινία με τον τίτλο «Ουράνια πλάσματα» (πρόκειται για την πραγματική ιστορία δύο Νεοζηλανδών εφήβων κοριτσιών), η οποία μάλιστα προτάθηκε και για Οσκαρ Καλύτερου Σεναρίου, αλλά έχασε καθότι την ίδια χρονιά στην εν λόγω κατηγορία διαγωνιζόταν και το «Pulp Fiction» του Ταραντίνο. Ωστόσο, για τον Τζάκσον είχε ήδη ξεκινήσει η ανοδική πορεία προς τη... Μέση Γη.

Πίσω στο παρόν, ο Πίτερ Τζάκσον φέρει τον ιπποτικό τίτλο του σερ (με τον οποίο τιμήθηκε το 2010), ενώ πλέον πέρα από σκηνοθέτης είναι και επιτυχημένος παραγωγός («Οι Περιπέτειες του Τεν Τεν» του Στίβεν Σπίλμπεργκ). Ανυπομονούμε ήδη για το επόμενο (κι ακόμα κρυφό) κινηματογραφικό του σχέδιο!

Φιλμογραφία
2014 The Hobbit: The Battle of the Five Armies 
2013 The Hobbit: The Desolation of Smaug 
2012 The Hobbit: An Unexpected Journey 
2009 The Lovely Bones 
2005 King Kong 
2003 The Lord of the Rings: The Return of the King