Να ξεκινήσουμε από το τελευταίο, που έλαμψε δια της απουσίας του. Και ξεκινάμε γιατί είναι ύποπτη δημοσιογραφία. Δεν ρωτούν γιατί στην κόντρα να ειπωθεί κάτι που δεν θέλουν (στον μιντιακό πόλεμο εναντίον του Γούντι Άλεν η Γιόχανσον αστράφτει ως υπέρμαχός του παρότι η Αμερική έχει διαλέξει πλευρές), διαλέγουν την σιωπή μιας «αγιογραφίας» της συνεντευξιαζόμενης.
Η γενικώς αγιογραφική συνέντευξη, χωρίς εισαγωγικά, είναι από μια πλευρά ο ορισμός του μιντιακού ρόλου ως συντελεστή δημιουργίας χολιγουντιανού «βασιλικού αίματος». Βλέπεις, το ότι μια γυναίκα είναι η Νο1 σταρ σε συνολικές εισπράξεις ταινιών, ξεπερνώντας κάθε ομότεχνο στην ιστορία της βιομηχανίας, είναι μια λαμπρή ευκαιρία. Βέβαια, να υπάρχει και μια σοβαρότητα, ο αριθμός οφείλεται σε ένα franchise, μια υπερηρωική αστειότητα με όρους πραγματικού stardom. Το ότι στις λίστες των πιο εμπορικών σταρ βλέπεις μερικά απίστευτα ονόματα που δεν θα μπορούσαν ποτέ να πουλήσουν μια «κανονική» ταινία μόνοι τους, είναι φαινόμενο της εποχής που σκότωσε τους σταρ, κυρίως γιατί δεν τους χρειαζόταν. Κι αυτός είναι άλλος ένας λόγος που η συνέντευξη του Variety, με τις glam-glam-glam φωτογραφίες της, έρχεται εν μέρει από μια παλαιολιθική εποχή.
Έχοντας πει όλα αυτά η Σκάρλετ Γιόχανσον είναι κάθε άλλο παρά τυχαία περίπτωση. Διόλου κακή ηθοποιός, αν και με σαφή όρια, λαμπερή πέραν πάσης αμφιβολίας, ευφυής στις επιλογές, την υπομονή και την ωριμότητά της, τυχερή που η Έμιλι Μπλαντ «πέταξε» τον ρόλο της Μαύρης Χήρας και γενικώς τολμηρή στις επιλογές της, η Γιόχανσον είναι ακόμα πολύ νέα για να αποδείξει ότι είναι σταρ ανάλογη των εισπράξεών της, αλλά και πολύ «παλιά» στο χολιγουντιανό κουρμπέτι για να την προσπεράσεις.
Η προπέρσινη στιγμή της να μηνύσει ΤΟΝ κολοσσό της βιομηχανίας (Disney) και να ξεβρακώσει τις άδικες πρακτικές του, βγάζοντας στο ενδιάμεσο και περί τα 40+ εκατομμύρια δολάρια, δείχνει το τσαγανό της, την αίσθηση του δικαίου και, προφανώς, ουδεμία τσιγγουνιά. «Μηνύσεις εναντίον στούντιο κάνουν μόνο άντρες» (οκ και η Ελίζαμπεθ Τέιλορ που ισοπέδωσε την Φοξ την εποχή της «Κλεοπάτρας») και η Γιόχανσον το απέδειξε περίτρανα ως μύθο. Περισσότερα στο άρθρο μας εδώ.
Μίλησε για αυτό λοιπόν στο Variety, δήλωσε περισσότερο λυπημένη παρά ό,τι άλλο για αυτό που έγινε - συμπληρώνοντας ότι διόλου μάλωσε με τους δημιουργούς του στούντιο («με τους οποίους έχω άριστες σχέσεις»), όσο με τους χαρτογιακάδες - με τους οποίους επίσης διατηρεί, τελικά, άριστες σχέσεις. Ε μάλλον μια δύναμη δείχνει αυτό, τουλάχιστον μέχρι τον επικείμενο «Πύργο του Τρόμου».
Έπεται το «Asteroid City», που θα λάμψει στις Κάννες, μαζί με εκείνη. Της αρέσει πολύ ο τρόπος δουλειάς του Γουές Άντερσον, ακόμα πιο πολύ την «ελευθερώνει» ο αυστηρός τρόπος γραφής του. Αυτό βέβαια δεν αλλάζει ότι είναι εντελώς περφεξιονίστρια στην προσέγγιση των ρόλων, ρωτάει, μαθαίνει, αναζητά διαρκώς τα πώς και τα γιατί των χαρακτήρων που υποδύεται. Στο «Asteroid City» δεν ήταν διαφορετικά. Επίκειται επίσης η κομεντί της Apple με τον Τσάνινγκ Τέιτουμ, «Project Artemis».
Μίλησε επίσης για το τόσο αγαπημένο σας «Χαμένοι στη Μετάφραση», που έχει τη φήμη πως ήταν στρυφνό γύρισμα: «Δεν ήταν. Ήταν προκλητικό γιατί ήμουν πολύ μικρή και μακριά από τον φίλο μου. Ήμουν κάπως αποκλεισμένη και ήταν απλώς σκληρή δουλειά. Τώρα πια μου θυμίζει μια αίσθηση jet lag.» Της φόρτωσε όμως την sex symbol λογική, που άργησε να ξεφορτωθεί. «Νομίζω μου πρόσφεραν κάθε σενάριο Μέριλιν Μονρό. Σκεφτόμουν 'είναι αυτό το τέλος της καριέρας μου;'» Δεν ήταν. (Από την άλλη η φωτογράφηση είναι πιο Μέριλιν από ποτέ...)
Μίλησε επίσης για το παρεάκι από τους Εκδικητές και για την τρομερή της συγκίνηση όταν έμαθε για τον παρολίγο μοιραίο τραυματισμό του Τζέρεμι Ρένερ. Ταξίδεψε με τον Κρις Έβανς να τον δουν: «Ήμουν τόσο γαμημένα ευτυχισμένη που τον είδα. Είναι πολύ πνευματικός άνθρωπος και πολύ ζεστός. Έχει τόσο βάθος. Και τον είδαμε, παρότι τόσο τραυματισμένο, γεμάτο ζωή και φως. Κι είχε και τόση πλάκα. [...] Αργότερα καθώς τεξτάραμε η ομάδα των Εκδικητών (σ.σ. Έβανς, Ρένερ, Ράφαλο, Χέμσγουορθ, Ντάουνι και η ίδια) λέγαμε πώς μας κέρδισε όλους, πόσο πραγματικά υπερηρωικό ήταν αυτό που κατάφερε.»
Αυτά και πολλά ακόμα μπορείτε να διαβάσετε στην πλήρη συνέντευξη εδώ.
